Job 30

ועתה שחקו עלי צעירים ממני לימים אשר מאסתי אבותם לשית עם כלבי צאני׃

Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;

גם כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח׃

Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;

בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה אמש שואה ומשאה׃

Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;

הקטפים מלוח עלי שיח ושרש רתמים לחמם׃

Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.

מן גו יגרשו יריעו עלימו כגנב׃

El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;

בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים׃

En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;

בין שיחים ינהקו תחת חרול יספחו׃

Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;

בני נבל גם בני בלי שם נכאו מן הארץ׃

Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.

ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה׃

Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.

תעבוני רחקו מני ומפני לא חשכו רק׃

Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.

כי יתרו פתח ויענני ורסן מפני שלחו׃

Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.

על ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם׃

Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;

נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו׃

Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;

כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו׃

Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.

ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי׃

Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.

ועתה עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי עני׃

Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.

לילה עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון׃

En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.

ברב כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני׃

Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.

הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר׃

Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.

אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי׃

Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.

תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני׃

Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.

תשאני אל רוח תרכיבני ותמגגני תשוה׃

Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.

כי ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל חי׃

Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.

אך לא בעי ישלח יד אם בפידו להן שוע׃

Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?

אם לא בכיתי לקשה יום עגמה נפשי לאביון׃

Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?

כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל׃

Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.

מעי רתחו ולא דמו קדמני ימי עני׃

Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.

קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע׃

Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.

אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה׃

Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.

עורי שחר מעלי ועצמי חרה מני חרב׃

Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.

ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים׃

Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.