Proverbs 12

Celui qui aime la correction aime la science; Celui qui hait la réprimande est stupide.

Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν αλλ οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.

L'homme de bien obtient la faveur de l'Eternel, Mais l'Eternel condamne celui qui est plein de malice.

Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.

L'homme ne s'affermit pas par la méchanceté, Mais la racine des justes ne sera point ébranlée.

Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.

Une femme vertueuse est la couronne de son mari, Mais celle qui fait honte est comme la carie dans ses os.

Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.

Les pensées des justes ne sont qu'équité; Les desseins des méchants ne sont que fraude.

Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης αι δε βουλαι των ασεβων δολος.

Les paroles des méchants sont des embûches pour verser le sang, Mais la bouche des hommes droits est une délivrance.

Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.

Renversés, les méchants ne sont plus; Et la maison des justes reste debout.

Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.

Un homme est estimé en raison de son intelligence, Et celui qui a le coeur pervers est l'objet du mépris.

Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.

Mieux vaut être d'une condition humble et avoir un serviteur Que de faire le glorieux et de manquer de pain.

Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.

Le juste prend soin de son bétail, Mais les entrailles des méchants sont cruelles.

Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.

Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, Mais celui qui poursuit des choses vaines est dépourvu de sens.

Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.

Le méchant convoite ce que prennent les méchants, Mais la racine des justes donne du fruit.

Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων αλλ η ριζα του δικαιου αναδιδει.

Il y a dans le péché des lèvres un piège pernicieux, Mais le juste se tire de la détresse.

Δι αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.

Par le fruit de la bouche on est rassasié de biens, Et chacun reçoit selon l'oeuvre de ses mains.

Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.

La voie de l'insensé est droite à ses yeux, Mais celui qui écoute les conseils est sage.

Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.

L'insensé laisse voir à l'instant sa colère, Mais celui qui cache un outrage est un homme prudent.

Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.

Celui qui dit la vérité proclame la justice, Et le faux témoin la tromperie.

Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον ο δε ψευδομαρτυς δολον.

Tel, qui parle légèrement, blesse comme un glaive; Mais la langue des sages apporte la guérison.

Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.

La lèvre véridique est affermie pour toujours, Mais la langue fausse ne subsiste qu'un instant.

Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.

La tromperie est dans le coeur de ceux qui méditent le mal, Mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.

Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.

Aucun malheur n'arrive au juste, Mais les méchants sont accablés de maux.

Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.

Les lèvres fausses sont en horreur à l'Eternel, Mais ceux qui agissent avec vérité lui sont agréables.

Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.

L'homme prudent cache sa science, Mais le coeur des insensés proclame la folie.

Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.

La main des diligents dominera, Mais la main lâche sera tributaire.

Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.

L'inquiétude dans le coeur de l'homme l'abat, Mais une bonne parole le réjouit.

Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.

Le juste montre à son ami la bonne voie, Mais la voie des méchants les égare.

Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.

Le paresseux ne rôtit pas son gibier; Mais le précieux trésor d'un homme, c'est l'activité.

Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.

La vie est dans le sentier de la justice, La mort n'est pas dans le chemin qu'elle trace.

Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.