Job 9

Job prit la parole et dit:

Ijob respondis kaj diris:

Je sais bien qu'il en est ainsi; Comment l'homme serait-il juste devant Dieu?

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

S'il voulait contester avec lui, Sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

A lui la sagesse et la toute-puissance: Qui lui résisterait impunément?

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Il transporte soudain les montagnes, Il les renverse dans sa colère.

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Il secoue la terre sur sa base, Et ses colonnes sont ébranlées.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Il commande au soleil, et le soleil ne paraît pas; Il met un sceau sur les étoiles.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Seul, il étend les cieux, Il marche sur les hauteurs de la mer.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Il a créé la Grande Ourse, l'Orion et les Pléiades, Et les étoiles des régions australes.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas, Il s'en va, et je ne l'aperçois pas.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

S'il enlève, qui s'y opposera? Qui lui dira: Que fais-tu?

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Dieu ne retire point sa colère; Sous lui s'inclinent les appuis de l'orgueil.

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Et moi, comment lui répondre? Quelles paroles choisir?

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Quand je serais juste, je ne répondrais pas; Je ne puis qu'implorer mon juge.

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Et quand il m'exaucerait, si je l'invoque, Je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix,

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Lui qui m'assaille comme par une tempête, Qui multiplie sans raison mes blessures,

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Qui ne me laisse pas respirer, Qui me rassasie d'amertume.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Recourir à la force? Il est tout-puissant. A la justice? Qui me fera comparaître?

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Suis-je juste, ma bouche me condamnera; Suis-je innocent, il me déclarera coupable.

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Innocent! Je le suis; mais je ne tiens pas à la vie, Je méprise mon existence.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Qu'importe après tout? Car, j'ose le dire, Il détruit l'innocent comme le coupable.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Si du moins le fléau donnait soudain la mort!... Mais il se rit des épreuves de l'innocent.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

La terre est livrée aux mains de l'impie; Il voile la face des juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Mes jours sont plus rapides qu'un courrier; Ils fuient sans avoir vu le bonheur;

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Ils passent comme les navires de jonc, Comme l'aigle qui fond sur sa proie.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Si je dis: Je veux oublier mes souffrances, Laisser ma tristesse, reprendre courage,

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Je suis effrayé de toutes mes douleurs. Je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Je serai jugé coupable; Pourquoi me fatiguer en vain?

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Quand je me laverais dans la neige, Quand je purifierais mes mains avec du savon,

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Tu me plongerais dans la fange, Et mes vêtements m'auraient en horreur.

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Il n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, Pour que nous allions ensemble en justice.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Il n'y a pas entre nous d'arbitre, Qui pose sa main sur nous deux.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Qu'il retire sa verge de dessus moi, Que ses terreurs ne me troublent plus;

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Alors je parlerai et je ne le craindrai pas. Autrement, je ne suis point à moi-même.

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.