Proverbs 30

اینها سخنان آکور، پسر یاقه است، خطاب به ایتیئیل و اوکال: خدایا، خسته و درمانده‌ام، چه چاره کنم؟

Agurs, Jakes sønns ord og utsagn. Så talte mannen til Itiel, til Itiel og Ukkal:

من شعور یک انسان را ندارم.

Jeg er for ufornuftig til å kalles menneske; manns forstand har jeg ikke.

من بیشتر شبیه حیوان هستم؛ من شعور یک انسان را ندارم، و دربارهٔ خدا چیزی نمی‌دانم.

Jeg har ikke lært visdom og har ikke kunnskap om den Hellige.

کیست که به آسمان صعود کرد و بر زمین فرود آمد؟ کیست که باد را در مشت خود جمع کرد و آبها را در لباس خود پیچید؟ کیست که حدود زمین را تعیین کرد؟ نام او چیست و پسرش چه نام دارد؟ اگر می‌دانی بگو.

Hvem fór op til himmelen og fór ned? Hvem samlet været i sine never? Hvem bandt vannet i et klæde? Hvem satte alle jordens grenser? Hvad er hans navn, og hvad er hans sønns navn? Du vet det jo.

«خدا به وعدهٔ خود وفا می‌کند. او مانند سپر از کسانی‌که به او توکّل دارند، حمایت می‌کند.

Alt Guds ord er rent; han er et skjold for dem som tar sin tilflukt til ham.

به کلام او چیزی میافزا، مبادا تو را تنبیه کند و دروغگو شمرده شوی.»

Legg ikke noget til hans ord, forat han ikke skal straffe dig, og du stå som en løgner!

ای خدا، پیش از اینکه بمیرم، دو چیز از تو می‌خواهم:

To ting beder jeg dig om, nekt mig dem ikke, før jeg dør:

زبان مرا از دروغ گفتن بازدار، و مرا نه فقیر ساز و نه ثروتمند، بلکه روزی مرا به اندازهٔ احتیاجم بده.

La falskhet og løgnens ord være langt borte fra mig! Gi mig ikke armod og heller ikke rikdom! La mig ete mitt tilmålte brød,

زیرا اگر ثروتمند شوم ممکن است تو را انکار کنم و بگویم: «خداوند کیست؟» و اگر فقیر شوم، شاید دزدی کنم و نام تو را بی‌حرمت سازم.

forat jeg ikke når jeg blir mett, skal fornekte dig og si: Hvem er Herren? og ikke når jeg blir fattig, stjele og forbanne min Guds navn!

هیچ‌وقت از کسی پیش کارفرمایش بدگویی نکن، مبادا تو را لعنت کند و مجرم شوی.

Baktal ikke en tjener for hans herre, forat han ikke skal banne dig, og du dra skyld over dig!

کسانی هستند که پدر و مادر خود را نفرین می‌کنند.

Der er en ætt som banner sin far og ikke velsigner sin mor,

اشخاصی هستند که خود را پاک می‌دانند، درحالی‌که آلوده به گناه می‌باشند.

en ætt som er ren i sine egne øine og dog ikke har tvettet sig for sitt eget skarn,

بسیار کسانی هستند که از چشمانشان کبر و غرور می‌بارد.

en ætt - hvor stolte er ikke dens øine, og dens øielokk, hvor hever de sig ikke! -

گروهی هستند که دندانهای خود را تیز می‌کنند تا به جان مردم فقیر و محتاج افتاده، آنها را ببلعند.

en ætt hvis tenner er sverd, og hvis jeksler er kniver, som eter arminger ut av landet og fattige ut av menneskenes tall.

در دنیا چهار چیز مانند «زالو» هستند که هرقدر بخورند سیر نمی‌شوند:

Blodiglen har to døtre: Gi hit! Gi hit! Der er tre som aldri blir mette, fire som aldri sier: Nok!

دنیای مردگان، رحم نازا، زمین خشک و بی‌آب، و آتش شعله‌ور.

Det er dødsriket og det ufruktbare morsliv, jorden, som aldri blir mett av vann, og ilden, som aldri sier: Nok!

کسی‌که پدر خود را مسخره و مادر خود را تحقیر کند، زاغها چشمانش را از کاسه بیرون می‌آوردند و لاشخورها بدنش را می‌خورند.

Et øie som spotter far og forakter lydighet mot mor, det skal ravnene ved bekken hakke ut, og ørneunger skal ete det.

چهار چیز است که برای من بسیار عجیب است و من آنها را نمی‌فهمم:

Det er tre ting som er mig for underlige, og fire som jeg ikke skjønner:

پرواز عقاب در آسمان، خزیدن مار بر صخره، عبور کشتی از دریا، به وجود آمدن عشق بین زن و مرد.

Ørnens vei på himmelen, ormens vei over stenen, skibets vei på havet og en manns vei til en jomfru.

زن بدکار زنا می‌کند و با بی‌شرمی می‌گوید: «گناهی نکرده‌ام.»

Slik bærer en horkvinne sig at: Hun eter og tørker sin munn og sier: Jeg har ikke gjort noget ondt.

چهار چیز است که زمین تاب تحمّل آنها را ندارد:

Under tre skjelver jorden, og under fire kan den ikke holde ut:

غلامی که به سلطنت می‌رسد، احمقی که سیر و توانگر شود،

under en træl når han blir konge, og en dåre når han blir mett av brød,

زن بداخلاقی که شوهر کرده باشد، و کنیزی که جای خانم خانه را می‌گیرد.

under en forsmådd kvinne når hun blir gift, og en tjenestepike når hun arver sin frue.

در دنیا چهار حیوان هستند که کوچک می‌باشند، امّا شعورِ بسیار دارند:

Det er fire som er små på jorden og allikevel overvettes vise:

مورچه‌ها: اگر چه ضعیف هستند، امّا در تابستان برای زمستان خوراک ذخیره می‌کنند،

Maurene er ikke noget sterkt folk, og enda lager de sin føde om sommeren;

گورکنها: با آن که ناتوانند، امّا در بین صخره‌ها برای خود لانه می‌سازند،

fjellgrevlingene er ikke noget kraftig folk, og enda bygger de sitt hus i berget;

ملخها: هر چند رهبری ندارند، ولی در دسته‌های منظّم حرکت می‌کنند،

gresshoppene har ingen konge, og enda drar de alle ut, skare efter skare;

و مارمولکها: که می‌توان آنها را با دست گرفت، امّا در قصرهای پادشاهان هم راه دارند.

firfislen kan du gripe med hendene, og allikevel finnes den i kongelige palasser.

چهار موجود هستند که با وقار راه می‌روند:

Det er tre som skrider vakkert frem, og fire som har en vakker gang:

شیر که پادشاه حیوانات است و از چیزی نمی‌ترسد،

Løven, som er en helt blandt dyrene, og som ikke vender om for nogen,

طاووس، بُز نر، و پادشاهی که سپاهیانش همراه او هستند.

hesten med gjord om lendene, bukken, og en konge i spissen for sitt folk.

اگر از روی حماقت مغرور شده و نقشه‌های پلیدی کشیده‌ای، از این کارهایت دست بکش.

Har du vært så uforstandig at du har ophøiet dig, eller har du tenkt på ondt, da legg hånden på din munn!

همچنان‌که از زدن شیر کره به دست می‌آید و از ضربه زدن به بینی خون جاری می‌شود، از برانگیختن خشم نیز نزاع برپا می‌گردد.

For trykk på melk gir smør, og trykk på nese gir blod, og trykk på vrede gir trette.