Matthew 27

وقتی صبح شد، سران كاهنان و مشایخ قوم در جلسه‌ای تصمیم گرفتند كه چگونه عیسی را به قتل برسانند.

When the morning was come, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put him to death:

پس از آن او را دست بسته برده به پیلاطس، فرماندار رومی، تحویل دادند.

And when they had bound him, they led him away, and delivered him to Pontius Pilate the governor.

وقتی یهودای خائن دید كه عیسی محكوم شده است، از كار خود پشیمان شد و سی سکّهٔ نقره را به سران كاهنان و مشایخ باز گردانید

Then Judas, which had betrayed him, when he saw that he was condemned, repented himself, and brought again the thirty pieces of silver to the chief priests and elders,

و گفت: «من گناه کرده‌ام كه به یک مرد بی‌گناه خیانت كرده، باعث مرگ او شده‌ام.» امّا آنها گفتند: «دیگر به ما مربوط نیست، خودت می‌دانی!»

Saying, I have sinned in that I have betrayed the innocent blood. And they said, What is that to us? see thou to that.

پس او پولها را در معبد بزرگ روی زمین پرت كرد و بیرون رفته خود را با طناب خفه نمود.

And he cast down the pieces of silver in the temple, and departed, and went and hanged himself.

سران كاهنان پول را برداشته گفتند: «نمی‌شود این پول را به بیت‌المال معبد بزرگ ریخت، زیرا خونبهاست.»

And the chief priests took the silver pieces, and said, It is not lawful for to put them into the treasury, because it is the price of blood.

بنابراین پس از مشورت، با آن پول مزرعهٔ کوزه‌گر را خریدند تا برای خارجی‌های مقیم اورشلیم گورستانی داشته باشند.

And they took counsel, and bought with them the potter's field, to bury strangers in.

به این دلیل آن زمین تا به امروز، «مزرعهٔ خون» خوانده می‌شود.

Wherefore that field was called, The field of blood, unto this day.

به این وسیله پیشگویی ارمیای نبی تحقّق یافت كه می‌گوید: «آنها آن سی سکّهٔ نقره، یعنی قیمتی را كه قوم اسرائیل برای او تعیین كرده بود، گرفتند

Then was fulfilled that which was spoken by Jeremy the prophet, saying, And they took the thirty pieces of silver, the price of him that was valued, whom they of the children of Israel did value;

و با آن مزرعهٔ کوزه‌گر را خریدند. چنانکه خداوند به من فرموده است.»

And gave them for the potter's field, as the Lord appointed me.

در این هنگام عیسی را به حضور فرماندار آوردند. فرماندار از او پرسید: «آیا تو پادشاه یهودیان هستی؟» عیسی فرمود: «همان است كه می‌گویی.»

And Jesus stood before the governor: and the governor asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And Jesus said unto him, Thou sayest.

ولی عیسی به اتّهاماتی كه سران كاهنان و مشایخ به او وارد می‌‌نمودند جوابی نمی‌داد.

And when he was accused of the chief priests and elders, he answered nothing.

آنگاه پیلاطس به او گفت: «آیا این شهادتهایی را كه علیه تو می‌دهند نمی‌شنوی؟»

Then said Pilate unto him, Hearest thou not how many things they witness against thee?

امّا او حتّی یک كلمه هم جواب نداد. به طوری که فرماندار بسیار تعجّب كرد.

And he answered him to never a word; insomuch that the governor marvelled greatly.

در زمان عید، رسم فرماندار این بود كه یک زندانی را به میل مردم آزاد می‌ساخت.

Now at that feast the governor was wont to release unto the people a prisoner, whom they would.

در آن زمان شخص بسیار معروفی به نام باراباس در زندان بود.

And they had then a notable prisoner, called Barabbas.

وقتی مردم اجتماع كردند، پیلاطس به آنان گفت: «می‌خواهید کدام‌یک از این دو نفر را برایتان آزاد كنم، باراباس یا عیسی معروف به مسیح را؟»

Therefore when they were gathered together, Pilate said unto them, Whom will ye that I release unto you? Barabbas, or Jesus which is called Christ?

زیرا او می‌دانست كه یهودیان از روی حسد عیسی را به او تسلیم کرده‌اند.

For he knew that for envy they had delivered him.

هنگامی‌که پیلاطس در دیوانخانه نشسته بود، همسرش پیغامی به این شرح برای او فرستاد: «با آن مرد بی‌گناه كاری نداشته باش، من دیشب به‌خاطر او در خوابهایی كه دیدم، بسیار ناراحت بودم.»

When he was set down on the judgment seat, his wife sent unto him, saying, Have thou nothing to do with that just man: for I have suffered many things this day in a dream because of him.

ضمناً سران كاهنان و مشایخ، جمعیّت را تشویق نمودند كه از پیلاطس بخواهند كه باراباس را آزاد سازد و عیسی را اعدام كند.

But the chief priests and elders persuaded the multitude that they should ask Barabbas, and destroy Jesus.

پس وقتی فرماندار از آنها پرسید: «کدام‌یک از این دو نفر را می‌خواهید برایتان آزاد سازم؟» آنها گفتند: «باراباس را.»

The governor answered and said unto them, Whether of the twain will ye that I release unto you? They said, Barabbas.

پیلاطس پرسید: «پس با عیسی معروف به مسیح چه كنم؟» و آنان یک صدا گفتند: «مصلوبش كن.»

Pilate saith unto them, What shall I do then with Jesus which is called Christ? They all say unto him, Let him be crucified.

پیلاطس سؤال كرده گفت: «چرا؟ چه گناهی كرده است؟» امّا آنان با فریادی بلندتر گفتند: «مصلوبش كن.»

And the governor said, Why, what evil hath he done? But they cried out the more, saying, Let him be crucified.

وقتی پیلاطس دید كه دیگر فایده‌ای ندارد و ممكن است شورشی ایجاد شود، آب خواست و پیش چشم مردم دستهای خود را شست و گفت: «من از خون این مرد بری هستم! شما مسئولید!»

When Pilate saw that he could prevail nothing, but that rather a tumult was made, he took water, and washed his hands before the multitude, saying, I am innocent of the blood of this just person: see ye to it.

مردم یک صدا فریاد كردند: «خون این مرد به گردن ما و فرزندان ما باشد!»

Then answered all the people, and said, His blood be on us, and on our children.

پس از آن باراباس را برای آنان آزاد كرد و دستور داد عیسی را تازیانه بزنند و بسپارند تا مصلوب گردد.

Then released he Barabbas unto them: and when he had scourged Jesus, he delivered him to be crucified.

سربازان پیلاطس عیسی را به حیاط كاخ فرماندار بردند و تمام سربازان به دور او جمع شدند.

Then the soldiers of the governor took Jesus into the common hall, and gathered unto him the whole band of soldiers.

اول لباس عیسی را در آوردند و ردای ارغوانی رنگی به او پوشانیدند

And they stripped him, and put on him a scarlet robe.

و تاجی از خار بافته بر سرش نهادند و چوبی به دست او دادند و در برابر او زانو زده به طعنه می‌گفتند: «درود بر پادشاه یهود.»

And when they had platted a crown of thorns, they put it upon his head, and a reed in his right hand: and they bowed the knee before him, and mocked him, saying, Hail, King of the Jews!

آنها آب دهان بر او انداخته و با چوبی كه در دستش بود بر سرش می‌زدند.

And they spit upon him, and took the reed, and smote him on the head.

سر انجام از مسخره كردن او دست برداشتند و آن ردا را در آورده لباس خودش را به او پوشانیدند. آنگاه او را بردند تا مصلوب كنند.

And after that they had mocked him, they took the robe off from him, and put his own raiment on him, and led him away to crucify him.

در سر راه با مردی قیروانی به نام شمعون روبه‌رو شدند و او را مجبور كردند كه صلیب عیسی را حمل كند.

And as they came out, they found a man of Cyrene, Simon by name: him they compelled to bear his cross.

وقتی به محلی به نام جلجتا یعنی جمجمه رسیدند،

And when they were come unto a place called Golgotha, that is to say, a place of a skull,

شراب آمیخته به داروی بیهوش كننده به او دادند، امّا وقتی آن را چشید نخواست بنوشد.

They gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof, he would not drink.

آنها او را به صلیب میخكوب كردند. آنگاه لباسهایش را به قید قرعه میان خود تقسیم نمودند

And they crucified him, and parted his garments, casting lots: that it might be fulfilled which was spoken by the prophet, They parted my garments among them, and upon my vesture did they cast lots.

و برای پاسداری در آنجا نشستند.

And sitting down they watched him there;

جرم او را بر لوحی به این شرح نوشتند: «این است عیسی، پادشاه یهود» و بر بالای سرش نصب كردند.

And set up over his head his accusation written, THIS IS JESUS THE KING OF THE JEWS.

دو راهزن را نیز با او مصلوب كردند، یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ او.

Then were there two thieves crucified with him, one on the right hand, and another on the left.

کسانی‌که از آنجا می‌گذشتند سرهای خود را می‌جنبانیدند و با دشنام به او می‌گفتند:

And they that passed by reviled him, wagging their heads,

«تو كه می‌خواستی معبد بزرگ را خراب کنی و آن را در سه روز از نو بسازی، اگر واقعاً پسر خدا هستی از صلیب پایین بیا و خودت را نجات بده.»

And saying, Thou that destroyest the temple, and buildest it in three days, save thyself. If thou be the Son of God, come down from the cross.

همچنین سران كاهنان و علما و مشایخ یهود او را مسخره كرده، می‌گفتند:

Likewise also the chief priests mocking him, with the scribes and elders, said,

«او دیگران را نجات می‌داد، امّا نمی‌تواند خودش را نجات دهد. اگر پادشاه اسرائیل است، حالا از صلیب پایین بیاید و ما به او ایمان خواهیم آورد.

He saved others; himself he cannot save. If he be the King of Israel, let him now come down from the cross, and we will believe him.

او به خدا توکّل داشت و می‌گفت كه فرزند خداست، پس اگر خدا را دوست داشته باشد او را آزاد می‌سازد.»

He trusted in God; let him deliver him now, if he will have him: for he said, I am the Son of God.

حتّی راهزنانی هم كه با او مصلوب شده بودند، همین‌طور به او توهین می‌کردند.

The thieves also, which were crucified with him, cast the same in his teeth.

از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر تاریكی تمام زمین را فراگرفت.

Now from the sixth hour there was darkness over all the land unto the ninth hour.

نزدیک ساعت سه عیسی با صدای بلند فریاد كرد: «ایلی، ایلی، لما سبقتنی؟» یعنی «خدای من، خدای من، چرا مرا ترک كردی؟»

And about the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? that is to say, My God, my God, why hast thou forsaken me?

بعضی از کسانی‌که آنجا ایستاده بودند این را شنیده گفتند: «الیاس را می‌خواند.»

Some of them that stood there, when they heard that, said, This man calleth for Elias.

یکی از آنان فوراً دوید و اسفنجی را آورده، در شراب تُرشیده فرو برد و بر نوک چوبی قرار داده، جلوی دهان عیسی برد.

And straightway one of them ran, and took a spunge, and filled it with vinegar, and put it on a reed, and gave him to drink.

امّا دیگران گفتند: «بگذارید ببینیم آیا الیاس می‌آید او را نجات دهد یا نه!»

The rest said, Let be, let us see whether Elias will come to save him.

عیسی بار دیگر فریاد بلندی كشید و جان سپرد.

Jesus, when he had cried again with a loud voice, yielded up the ghost.

در آن لحظه پردهٔ اندرون مقدّس معبد بزرگ از بالا تا به پایین دو پاره شد و چنان زمین لرزه‌ای شد كه تخته سنگها شكافته

And, behold, the veil of the temple was rent in twain from the top to the bottom; and the earth did quake, and the rocks rent;

و قبرها باز شدند و بسیاری از مقدّسین كه خفته بودند برخاستند

And the graves were opened; and many bodies of the saints which slept arose,

و از قبرهای خود بیرون آمده، بعد از رستاخیز عیسی به شهر مقدّس وارد شدند و بسیاری از مردم آنان را دیدند.

And came out of the graves after his resurrection, and went into the holy city, and appeared unto many.

وقتی افسر رومی و افراد او كه به پاسداری از عیسی مشغول بودند، زمین لرزه و همهٔ ماجرا را دیدند بسیار ترسیدند و گفتند: «بدون شک این مرد پسر خدا بود.»

Now when the centurion, and they that were with him, watching Jesus, saw the earthquake, and those things that were done, they feared greatly, saying, Truly this was the Son of God.

عدّه‌ای از زنها كه عیسی را خدمت می‌کردند و به دنبال او از جلیل آمده بودند در آنجا حضور داشتند و از دور ناظر جریان بودند.

And many women were there beholding afar off, which followed Jesus from Galilee, ministering unto him:

در میان آنان مریم مجدلیه، مریم مادر یعقوب و یوسف و مادر پسران زِبدی دیده می‌شدند.

Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee's children.

در وقت غروب مردی ثروتمند به نام یوسف كه اهل رامه و یکی از پیروان عیسی بود رسید.

When the even was come, there came a rich man of Arimathæa, named Joseph, who also himself was Jesus' disciple:

او به حضور پیلاطس رفت و تقاضا نمود جسد عیسی به او داده شود. پیلاطس دستور داد كه آن را به او بدهند.

He went to Pilate, and begged the body of Jesus. Then Pilate commanded the body to be delivered.

یوسف جسد را برده در پارچهٔ كتانی تازه پیچید

And when Joseph had taken the body, he wrapped it in a clean linen cloth,

و در قبر خود كه تازه از سنگ تراشیده بود، قرار داد و آنگاه سنگ بزرگی در جلوی آن غلطانیده رفت.

And laid it in his own new tomb, which he had hewn out in the rock: and he rolled a great stone to the door of the sepulchre, and departed.

مریم مجدلیه و آن مریم دیگر نیز در آنجا مقابل قبر نشسته بودند.

And there was Mary Magdalene, and the other Mary, sitting over against the sepulchre.

روز بعد، یعنی صبح روز سبت، سران كاهنان و فریسیان به طور دسته جمعی پیش پیلاطس رفته

Now the next day, that followed the day of the preparation, the chief priests and Pharisees came together unto Pilate,

گفتند: «عالیجناب، ما به‌یاد داریم كه آن گمراه كننده وقتی زنده بود گفت كه من پس از سه روز از نو زنده خواهم شد.

Saying, Sir, we remember that that deceiver said, while he was yet alive, After three days I will rise again.

پس دستور بفرما تا روز سوم، قبر تحت نظر باشد، وگرنه امكان دارد شاگردان او بیایند و جسد او را بدزدند و آنگاه به مردم بگویند كه او پس از مرگ زنده شده است و به این ترتیب در آخر كار مردم را بیشتر از اول فریب دهند.»

Command therefore that the sepulchre be made sure until the third day, lest his disciples come by night, and steal him away, and say unto the people, He is risen from the dead: so the last error shall be worse than the first.

پیلاطس گفت: «شما می‌توانید نگهبانانی در آنجا بگمارید. بروید و تا آنجا كه ممكن است از آن محافظت كنید.»

Pilate said unto them, Ye have a watch: go your way, make it as sure as ye can.

پس آنها رفته قبر را مُهر و مُوم كرده، پاسدارانی در آنجا گماردند تا از قبر نگهبانی كنند.

So they went, and made the sepulchre sure, sealing the stone, and setting a watch.