Job 9

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

Felele pedig Jób, és monda:

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

چه کسی می‌تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست از هزار سؤالی که می‌کند، یکی را هم جواب بدهد.

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

زیرا خدا دانا و تواناست و کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند.

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

بی‌خبر کوهها را منتقل می‌سازد و با خشم و غضب، آنها را واژگون می‌کند.

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را به لرزه می‌آورد.

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی‌کند و ستارگان در شب نمی‌درخشند.

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

به تنهایی آسمانها را گسترانید و بر امواج دریا خرامید.

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

عقل ما از درک کارهای بزرگ و بی‌شمار او عاجز است.

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم. حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شود و بگوید که چه می‌‌کنی؟

Ímé, ha elragad *valamit,* ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

خدا از خشم خود دست نمی‌کشد و دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛ جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازد و بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

با او یارای مقابله ندارم، زیرا قادر و تواناست. اگر به دادگاه شکایت کنم، چه کسی می‌تواند او را احضار کند؟

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

اگر بی‌گناه هم باشم، سخنان زبانم مرا محکوم می‌سازد و هر چیزی که بگویم، مرا مجرم می‌کند.

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

گرچه گناهی ندارم، امّا برای من فرقی نمی‌کند، زیرا از زندگی سیر شده‌ام.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

خدا بی‌گناه و گناهکار را یکسان از بین می‌برد.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

وقتی مصیبتی برسد و بی‌گناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می‌خندد.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده، چه کسی کرده است؟

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

زندگی من سریعتر از پیک تیزرو می‌گذرد، بدون آن که روی خوشی را ببینم.

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

سالهای عمرم مانند کشتیهای تندرو و همچون عقابی که بر شکار خود فرود می‌آید، به سرعت سپری می‌شوند.

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

زیرا می‌ترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایند و می‌دانم که خدا مرا خطاکار می‌شمارد.

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

پس اگر محکوم می‌شوم، چرا بی‌جهت تلاش کنم؟

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

هیچ شوینده‌ای نمی‌تواند گناهان مرا بشوید.

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

تو مرا در گل و لای و کثافت فرو می‌بری تا حتی لباس خودم از من نفرت کند.

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به دادگاه بروم.

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, *és* együtt pörbe állanánk.

کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیاندازد،

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

آنگاه می‌توانم بدون ترس با تو حرف بزنم، امّا متأسفانه این‌طور نیست.

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!