Psalms 104

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

montes excelsi cervis petra refugium ericiis

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!

placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino