Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

homo ad laborem nascitur et avis ad volatum

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta