Proverbs 18

Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.
Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.
Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.
La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.
Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.
La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.
La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.
Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.
La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.
La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.
Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.
Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.
La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?
La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.
Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.
La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.
La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.
Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.
De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.
Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.
Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.
Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.
Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.
Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.