Proverbs 14

Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.

La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.

Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.

En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.

Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.

Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.

Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.

Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.

Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.

Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.

La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.

Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.

Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.

Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.

Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.

Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.

Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.

Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.

Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.

Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.

Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.

Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.

I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.

Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.

Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.

Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.

Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.

De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.

Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.

La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.

En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.

V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.

Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.

Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.

Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.

Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.

Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.

Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.

L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.

La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.

Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.

Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.