Job 9

Ijob respondis kaj diris:

Felele pedig Jób, és monda:

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Ímé, ha elragad *valamit,* ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, *és* együtt pörbe állanánk.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!