Job 9

Ijob respondis kaj diris:

Odpověděv pak Job, řekl:

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

I ovšem vím, žeť tak jest; nebo jak by mohl člověk spravedliv býti před Bohem silným?

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

A chtěl-li by se hádati s ním, nemohl by jemu odpovědíti ani na jedno z tisíce slov.

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Moudrého jest srdce a silný v moci. Kdo zatvrdiv se proti němu, pokoje užil?

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

On přenáší hory, než kdo shlédne, a podvrací je v prchlivosti své.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

On pohybuje zemí z místa jejího, tak že se třesou sloupové její.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

On když zapovídá slunci, nevychází, a hvězdy zapečeťuje.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

On roztahuje nebe sám, a šlapá po vlnách mořských.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

On učinil Arktura, Oriona, Kuřátka a hvězdy skryté na poledne.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

On činí věci veliké, a to nevystižitelné a divné, jimž není počtu.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Ano jde-li mimo mne, tedy nevidím; ovšem když pomíjí, neznamenám ho.

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Tolikéž jestliže co uchvátí, kdo mu to rozkáže navrátiti? Kdo dí jemu: Co činíš?

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Nezdržel-li by Bůh hněvu svého, klesli by před ním spolu spuntovaní, jakkoli mocní.

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Jakž bych já tedy jemu odpovídati, a jaká slova svá proti němu vyhledati mohl?

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Kterémuž, bych i spravedliv byl, nebudu odpovídati, ale před soudcím svým pokořiti se budu.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Ač bych pak i volal, a on mi se ozval, neuvěřím, aby vyslyšel hlas můj,

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Poněvadž vichřicí setřel mne, rozmnožil rány mé bez příčiny.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Aniž mi dá oddechnouti, ale sytí mne hořkostmi.

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Obrátil-li bych se k moci, aj, onť jest nejsilnější; pakli k soudu, kdo mi rok složí?

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Jestliže se za spravedlivého stavěti budu, ústa má potupí mne; pakli za upřímého, převráceného mne býti ukáží.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Jsem-li upřímý, nebudu věděti toho; nenáviděti budu života svého.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Jediná jest věc, pročež jsem to mluvil, že upřímého jako bezbožného on zahlazuje.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Jestliže bičem náhle usmrcuje, zkušování nevinných se posmívá;

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

Země dána bývá v ruku bezbožného, tvář soudců jejich zakrývá: jestliže ne on, kdož jiný jest?

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Dnové pak moji rychlejší byli nežli posel; utekli, aniž viděli dobrých věcí.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Pominuli jako prudké lodí, jako orlice letící na pastvu.

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Dím-li: Zapomenu se na své naříkání, zanechám horlení svého, a posilím se:

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Lekám se všech bolestí svých, vida, že mne jich nezprostíš.

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Jestli jsem bezbožný, pročež bych nadarmo pracoval?

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Ano bych se i umyl vodou sněžnou, a očistil mýdlem ruce své,

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Tedy v jámě pohřížíš mne, tak že se ode mne zprzní i to roucho mé.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Nebo Bůh není člověkem jako já, jemuž bych odpovídati mohl, a abychom vešli spolu v soud.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Aniž máme prostředníka mezi sebou, kterýž by rozhodl nás oba.

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Kdyby odjal ode mne prut svůj, a strach jeho aby mne nekormoutil,

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Tehdáž bych mluvil, a nebál bych se, poněvadž není toho tak při mně.