Job 13

Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Ось усе оце бачило око моє, чуло ухо моє, та й усе зауважило...
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
Як знаєте ви знаю й я, я не нижчий від вас,
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
і я говоритиму до Всемогутнього, і переконувати хочу Бога!
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
Та неправду куєте тут ви, лікарі непутящі ви всі!
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
О, коли б ви насправді мовчали, то вам це за мудрість було б!...
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Послухайте но переконань моїх: і вислухайте заперечення уст моїх.
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Чи будете ви говорити неправду про Бога, чи будете ви говорити оману про Нього?
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Чи будете ви уважати на Нього? Чи за Бога на прю постаєте?
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Чи добре, що вас Він дослідить? Чи як з людини сміються, так будете ви насміхатися з Нього?
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Насправді Він вас покарає, якщо будете ви потурати таємно особі!
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Чи ж велич Його не настрашує вас, і не нападає на вас Його страх?
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Ваші нагадування це прислів'я із попелу, ваші башти це глиняні башти!
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Мовчіть передо мною, а я говоритиму, і нехай щобудь прийде на мене!
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Нащо дертиму я своє тіло зубами своїми, а душу свою покладу в свою руку?
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Ось Він мене вб'є, і я надії не матиму, але перед обличчям Його про дороги свої сперечатися буду!
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
І це мені буде спасінням, бо перед обличчя Його не підійде безбожний.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Направду послухайте слова мого, а моє це освідчення в ваших ушах нехай буде.
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Ось я суд спорядив, бо я справедливий, те знаю!
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Хто той, що буде зо мною провадити прю? Бо тепер я замовк би й помер би...
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Тільки двох цих речей не роби Ти зо мною, тоді від обличчя Твого я не буду ховатись:
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
віддали Свою руку від мене, а Твій страх хай мене не жахає!...
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Тоді клич, а я відповідатиму, або я говоритиму, Ти ж мені відповідь дай!
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Скільки в мене провин та гріхів? Покажи Ти мені мій переступ та гріх мій!
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Чому Ти ховаєш обличчя Своє і вважаєш мене Собі ворогом?
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Чи Ти будеш страхати завіяний вітром листок? Чи Ти соломину суху будеш гнати?
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
Бо Ти пишеш на мене гіркоти й провини мого молодечого віку даєш на спадок мені,
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
і в кайдани заковуєш ноги мої, і всі дороги мої стережеш, назирці ходиш за мною,
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
і він розпадається, мов та трухлявина, немов та одежа, що міль її з'їла!...