Proverbs 7

Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

Fiam, tartsd meg az én beszédeimet, és az én parancsolataimat rejtsd el magadnál.

Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

Az én parancsolatimat tartsd meg, és élsz; és az én tanításomat mint a szemed fényét.

Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

Kösd azokat ujjaidra, írd fel azokat szíved táblájára.

Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

Mondd ezt a bölcseségnek: Én néném vagy te; és az eszességet ismerősödnek nevezd,

Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

Hogy megőrizzen téged a nem hozzád tartozó asszonytól, és az ő beszédivel hizelkedő idegentől.

Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

Mert házam ablakán, a rács mögül néztem,

En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

És láték a bolondok között, eszembe vevék a fiak között egy bolond ifjat,

Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

A ki az utczán jár, annak szeglete mellett, a házához menő úton lépeget,

In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

Alkonyatkor, nap estjén, és setét éjfélben.

En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

És ímé, egy asszony eleibe jő, paráznának öltözetében, álnok az ő elméjében.

Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

Mely csélcsap és vakmerő, a kinek házában nem maradhatnak meg az ő lábai.

Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

Néha az utczán, néha a tereken van, és minden szegletnél leselkedik.

En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

És megragadá őt és megcsókolá őt, és szemtelenségre vetemedvén, monda néki:

Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

Hálaáldozattal tartoztam, ma adtam meg fogadásimat.

Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

Azért jövék ki elődbe, szorgalmatosan keresni a te orczádat, és reád találtam!

Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

Paplanokkal megvetettem nyoszolyámat, égyiptomi szövésű szőnyegekkel.

Ik heb mijn leger met mirre, aloë en kaneel welriekende gemaakt;

Beillatoztam ágyamat mirhával, áloessel és fahéjjal.

Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

No foglaljuk magunkat bőségesen mind virradtig a szeretetben; vígadjunk szerelmeskedésekkel.

Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

Mert nincs otthon a férjem, elment messze útra.

Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

Egy erszény pénzt vőn kezéhez; holdtöltére jő haza.

Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

*És* elhiteté őt az ő mesterkedéseinek sokaságával, ajkainak hizelkedésével elragadá őt.

Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

Utána megy; mint az ökör a vágóhídra, és mint a bolond, egyszer csak fenyítő békóba;

Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

Mígnem átjárja a nyíl az ő máját. Miképen siet a madár a tőrre, és nem tudja, hogy az az ő élete ellen van.

Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

Annakokáért most, fiaim, hallgassatok engem, és figyelmezzetek az én számnak beszédeire.

Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

Ne hajoljon annak útaira a te elméd, és ne tévelyegj annak ösvényin.

Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

Mert sok sebesültet elejtett, és sokan vannak, a kik attól megölettek.

Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.

Sírba vívő út az ő háza, a mely levisz a halálnak hajlékába.