Proverbs 24

Misund ej onde Folk, hav ikke lyst til at være med dem;

Kötülere imrenme, Onlarla birlikte olmayı isteme.

thi deres Hjerte pønser på Vold, deres Læbers Ord volder Men.

Çünkü yürekleri zorbalık tasarlar, Dudakları belalardan söz eder.

Ved Visdom bygges et Hus, ved Indsigt holdes det oppe,

Ev bilgelikle yapılır, Akılla pekiştirilir.

ved Kundskab fyldes kamrene med alskens kosteligt, herligt Gods.

Bilgi sayesinde odaları Her türlü değerli, güzel eşyayla dolar.

Vismand er større end Kæmpe, kyndig Mand mer end Kraftkarl.

Bilgelik güçten, Bilgi kaba kuvvetten üstündür.

Thi Krig skal du føre efter modent Overlæg, vel står det til, hvor mange giver Råd.

Savaşmak için yöntem, Zafer kazanmak için birçok danışman gerekli.

Visdom er Dåren for høj, han åbner ej Munden i Porten.

Ahmak için bilgelik ulaşılamayacak kadar yüksektir, Kent kurulunda ağzını açamaz.

Den, der har ondt i Sinde, kaldes en rænkefuld Mand.

Kötülük tasarlayan kişi Düzenbaz olarak bilinecektir.

Hvad en Dåre har for, er Synd, en Spotter er Folk en Gru.

Ahmakça tasarılar günahtır, Alaycı kişiden herkes iğrenir.

Taber du Modet på Trængslens Dag, da er din Kraft kun ringe.

Sıkıntılı günde cesaretini yitirirsen, Gücün kıt demektir.

Frels dem, der slæbes til Døden, red dem, der vakler hen for at dræbes.

Ölüm tehlikesi içinde olanları kurtar, Ölmek üzere olanları esirge.

Siger du: "Se, jeg vidste det ikke" - mon ej han, der vejer Hjerter, kan skønne? Han, der tager Vare på din Sjæl, han ved det, han gengælder Mennesker, hvad de har gjort.

“İşte bunu bilmiyordum” desen de, İnsanın yüreğindekini bilen sezmez mi? Senin canını koruyan anlamaz mı? Ödetmez mi herkese yaptığını?

Spis Honning, min Søn, det er godt, og Kubens Saft er sød for din Gane;

Oğlum, bal ye, çünkü iyidir, Süzme bal damağa tatlı gelir.

vid, at så er og Visdom for Sjælen! Når du finder den, har du en Fremtid, dit Håb bliver ikke til intet.

Bilgelik de canın için öyledir, bilmiş ol. Bilgeliği bulursan bir geleceğin olur Ve umudun boşa çıkmaz.

Lur ej på den retfærdiges Bolig, du gudløse, ødelæg ikke hans Hjem;

Ey kötü adam, doğru kişinin evine karşı pusuya yatma, Konutunu yıkmaya kalkma.

thi syv Gange falder en retfærdig og står op, men gudløse styrter i Fordærv.

Çünkü doğru kişi yedi kez düşse yine kalkar, Ama kötüler felakette yıkılır.

Falder din Fjende, så glæd dig ikke, snubler han, juble dit Hjerte ikke,

Düşmanın düşüşüne keyiflenme, Sendelemesine sevinme.

at ikke HERREN skal se det med Mishag og vende sin Vrede fra ham.

Yoksa RAB görür ve hoşnut kalmaz Ve düşmanına duyduğu öfke yatışır.

Græm dig ej over Ugerningsmænd, misund ikke de gudløse;

Kötülük edenlere kızıp üzülme, Onlara özenme.

thi den onde har ingen Fremtid, gudløses Lampe går ud.

Çünkü kötülerin geleceği yok, Çırası sönecek onların.

Frygt HERREN og Kongen, min Søn, indlad dig ikke med Folk, som gør Oprør;

Oğlum, RAB’be ve krala saygı göster, Onlara başkaldıranlarla arkadaşlık etme.

thi brat kommer Ulykke fra dem, uventet Fordærv fra begge.

Çünkü onlar ansızın felakete uğrar, İnsanın başına ne belalar getireceklerini kim bilir?

Også følgende Ordsprog er af vise Mænd. Partiskhed i Retten er ilde.

Şunlar da bilgelerin sözleridir: Yargılarken yan tutmak iyi değildir.

Mod den, som kender en skyldig fri, er Folkeslags Banden, Folkefærds Vrede;

Kötüye, “Suçsuzsun” diyen yargıcı Halklar lanetler, uluslar kınar.

men dem, der dømmer med Ret, går det vel, dem kommer Lykkens Velsignelse over.

Ne mutlu suçluyu mahkûm edene! Herkes onu candan kutlar.

Et Kys på Læberne giver den, som kommer med ærligt Svar.

Dürüst yanıt Gerçek dostluğun işaretidir.

Fuldfør din Gerning udendørs, gør dig færdig ude på Marken og byg dig siden et Hus!

İlkin dışardaki işini bitirip tarlanı hazırla, Ondan sonra evini yap.

Vidn ikke falsk mod din Næste, vær ikke letsindig med dine Læber;

Başkalarına karşı nedensiz tanıklık etme Ve dudaklarınla aldatma.

sig ikke: "Jeg gør mod ham, som han gjorde mod mig, jeg gengælder hver hans Gerning."

“Bana yaptığını ben de ona yapacağım, Ödeteceğim bana yaptığını” deme.

Jeg kom forbi en lad Mands Mark og et uforstandigt Menneskes Vingård;

Tembelin tarlasından, Sağduyudan yoksun kişinin bağından geçtiğimde

se, den var overgroet af Tidsler, ganske skjult af Nælder; Stendiget om den lå nedbrudt.

Her yanı dikenlerin, otların Kapladığını gördüm; Taş duvar da yıkılmıştı.

Jeg skued og skrev mig det bag Øre, jeg så og tog Lære deraf:

Gördüklerimi derin derin düşündüm, Seyrettiklerimden ibret aldım.

Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:

[] “Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,

Som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.

Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.