Proverbs 14

Visdom bygger sit hus,dårskabs hænder river det ned.
Bawa't pantas na babae ay nagtatayo ng kaniyang bahay: nguni't binubunot ng mangmang, ng kaniyang sariling mga kamay.
Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
Siyang lumalakad sa kaniyang katuwiran ay natatakot sa Panginoon: nguni't siyang suwail sa kaniyang mga lakad ay humahamak sa kaniya.
I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
Sa bibig ng mangmang ay may tungkod ng kapalaluan: nguni't ang mga labi ng pantas ay mangagiingat ng mga yaon.
Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
Kung saan walang baka, ang bangan ay malinis: nguni't ang karamihan ng bunga ay nasa kalakasan ng baka.
Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.
Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
Ang manglilibak ay humahanap ng karunungan at walang nasusumpungan: nguni't ang kaalaman ay madali sa kaniya na naguunawa.
Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
Paroon ka sa harapan ng taong mangmang, at hindi mo mamamalas sa kaniya ang mga labi ng kaalaman:
Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
Ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.
Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
Ang mangmang ay tumutuya sa sala: nguni't sa matuwid ay may mabuting kalooban.
Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
Nalalaman ng puso ang kaniyang sariling kapaitan; at ang tagaibang lupa ay hindi nakikialam ng kaniyang kagalakan.
Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
Ang bahay ng masama ay mababagsak: nguni't ang tolda ng matuwid ay mamumukadkad.
Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.
Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
Maging sa pagtawa man ang puso ay nagiging mapanglaw; at ang wakas ng kasayahan ay kabigatan ng loob.
Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
Ang tumatalikod ng kaniyang puso ay mabubusog ng kaniyang sariling mga lakad: at masisiyahang loob ang taong mabuti.
Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
Pinaniniwalaan ng musmos ang bawa't salita: nguni't ang mabait ay tumitinging mabuti sa kaniyang paglakad.
Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
Ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.
Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
Siyang nagagalit na madali ay gagawang may kamangmangan: at ang taong may masamang katha ay ipagtatanim.
De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
Ang musmos ay nagmamana ng kamangmangan: nguni't ang mabait ay puputungan ng kaalaman.
Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti; at ang masama ay sa mga pintuang-daan ng matuwid.
Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
Ipinagtatanim ang dukha maging ng kaniyang kapuwa: nguni't ang mayaman ay maraming kaibigan.
Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay nagkakasala: nguni't siyang naaawa sa dukha ay mapalad siya.
De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
Hindi ba sila nagkakamali na kumakatha ng kasamaan? Nguni't kaawaan at katotohanan ay sasa kanila na nagsisikatha ng mabuti.
Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
Sa lahat ng gawain ay may pakinabang: nguni't ang tabil ng mga labi ay naghahatid sa karalitaan.
De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
Ang putong ng mga pantas ay ang kanilang mga kayamanan: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay kamangmangan lamang.
Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng mga tao: nguni't siyang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay nagdaraya.
Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
Sa pagkatakot sa Panginoon ay may matibay na pagkakatiwala: at ang kaniyang mga anak ay magkakaroon ng dakong kanlungan.
HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
Ang pagkatakot sa Panginoon ay bukal ng kabuhayan, upang humiwalay sa mga silo ng kamatayan.
At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
Nasa karamihan ng bayan ang kaluwalhatian ng hari: nguni't na sa pangangailangan ng bayan ang kapahamakan ng pangulo.
Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
Siyang makupad sa pagkagalit ay may dakilang paguunawa: nguni't siyang madaling magalit ay nagbubunyi ng kamangmangan.
Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
Ang tiwasay na puso ay buhay ng katawan: nguni't ang kapanaghilian ay kabulukan ng mga buto.
At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
Siyang pumipighati sa dukha ay humahamak sa Maylalang sa kaniya. Nguni't siyang naaawa sa mapagkailangan ay nagpaparangal sa kaniya.
Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
Ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.
Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
Karunungan ay nagpapahinga sa puso niya na may paguunawa: nguni't ang nasa loob ng mga mangmang ay nalalaman.
Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
Ang katuwiran ay nagbubunyi ng bansa: nguni't ang kasalanan ay kakutyaan sa alinmang bayan.
En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
Ang lingap ng hari ay sa lingkod na gumagawa na may kapantasan: nguni't ang kaniyang poot ay magiging laban sa nakahihiya.