Proverbs 5

Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,

E taku tama, tahuri ki oki whakaaro nui, kia anga tou taringa ki toku matauranga:

at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.

Kia u ai koe ki te ngarahu pai, kia mau ai te matauranga i ou ngutu.

Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;

Ko nga ngutu hoki o te wahine ke, kei te maturuturunga iho o te honikoma, ngawari iho tona mangai i te hinu.

men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;

He kawa rawa hoki tona mutunga i te taru kawa; he koi, ano he hoari matarua.

hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed;

Ko ona waewae e heke ana ki te mate, mau pu te reinga i ona takahanga;

hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.

Heoi kahore i kitea e ia te ara totika ki te ora: he kotiti ke ona ara, a kahore ia i te matau.

Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!

Na reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau, kei mahue hoki nga kupu a toku mangai.

Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,

Kia matara tou ara i a ia, kaua hoki e tata ki te tatau o tona whare;

at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.

Kei hoatu tou honore ki nga tangata ke, ou tau ki te hunga nanakia:

at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,

Kei makona nga tangata ke i tou kaha, kei riro ou mauiui ki te whare o te tangata ke;

så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,

A ka tangi koe i tou whakamutunga, ina poto ou kikokiko me tou tinana.

og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,

A ka mea, Katae toku kino ki te ako; katae te mauiui o toku ngakau ki te tohutohu!

så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!

Kihai hoki ahau i whakarongo ki te reo o oku kaiwhakaako, kihai toku taringa i anga ki te hunga e tohutohu ana i ahau.

Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"

Wahi iti kei nga kino katoa ahau i waenganui o te whakaminenga, o te huihui.

Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;

Inumia he wai i roto i tau ake rua, me nga wai rere ano i roto i tau ake poka.

lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!

Kia tohatoha noa atu koia au puna wai, nga awa wai i nga huarahi?

Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!

Waiho ena mau anake, kauaka ma koutou tahi ko nga tangata ke.

Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,

Kia manaakitia tau puna wai: kia koa ano koe ki te wahine o tou taitamarikitanga.

den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!

Kia rite ia ki taua mea ahuareka, ki te hata, ki te mea ataahua ki te anaterope; kia makona koe i ona u i nga wa katoa, kia matenuitia tonutia e koe tona aroha.

Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?

He aha oti koe, e taku tama, ka matenui ai ki te wahine ke, i awhi ai i te uma o te wahine ke?

Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;

Kei mua hoki i nga kanohi o Ihowa nga ara o te tangata, a e meinga ana e ia kia papatairite ona ara katoa.

den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;

Ko ona kino ano hei hopu i te tangata kino, hei taura ona hara e mau ai ia.

han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.

Ka mate ia, he mea kihai i whakaakona, ka pohehe i te nui o tona wairangi.