Job 13

Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;

Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.

hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.

Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.

Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,

Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.

mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.

Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.

Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!

Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.

Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!

Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.

Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?

Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?

Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?

Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?

Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?

He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?

Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.

He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.

Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?

E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?

Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.

Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.

Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!

Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.

Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;

He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?

se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.

Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.

Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!

Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.

Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!

Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.

Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!

Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.

Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!

Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.

Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:

Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.

Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!

Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.

Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!

Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.

Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!

Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.

Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?

He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?

Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,

E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?

at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,

Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.

lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!

Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:

Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,

Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.