Proverbs 5

Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,

ای فرزند من، به حکمت من توجّه داشته‌ باش و پند و نصیحت مرا گوش کن.

at Kløgt må våge øver dig, Læbernes kundskab vare på dig.

آنگاه خواهی دانست که چگونه درست رفتار کنی و سخنان تو نشان خواهند داد که عاقل و دانا هستی.

Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;

لبهای زن زناکار شاید از عسل شیرین‌تر و بوسه‌هایش از روغن زیتون ملایمتر باشد.

men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;

امّا در پایان کار غیراز تلخی و درد و رنج چیزی برایت باقی نمی‌گذارد.

hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed;

چنین زنی، انسان را به طرف مرگ می‌کشاند و به انتهای دنیای مردگان می‌اندازد.

hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.

هرگز در راه راست قدم نمی‌گذارد، بلکه آواره و سرگردان است و خودش این را نمی‌داند.

Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!

پس ای پسران من، به من گوش کنید و آنچه را که می‌گویم هرگز فراموش نکنید.

Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,

از این قبیل زنان دوری کنید و حتّی نزدیک خانهٔ آنها هم نروید.

at du ikke må give andre din Ære, en grusom Mand dine År.

مبادا عزّت و احترام خود را از دست داده و در جوانی به دست ظالمان هلاک شوید.

at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,

مبادا اموال شما نصیب بیگانگان شده و نتیجهٔ یک عمر زحمتتان به هدر رود،

så du gribes af Anger til sidst, når dit Kød og Huld svinder hen,

گوشت و استخوانهایتان فاسد شوند و در آخر عمر برای خودتان ماتم بگیرید،

og du siger: "Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod hånt om Revselse,

و به خود بگویید که چرا به پند و نصیحت دیگران گوش ندادم و نخواستم عبرت بگیرم،

så jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!

به سخنان معلّمان خود گوش ندادم و به آنها توجّه نکردم.

Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!"

ناگهان متوجّه شدم که در پیش چشمان مردم رسوا شده‌ام.

Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;

به زن خود وفادار باش و فقط او را دوست بدار.

lad ej dine Kilder flyde på Gaden, ej dine Bække på Torvene!

تا به تو وفادار بماند و به دنبال مردهای دیگر نرود.

Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!

او فقط مال توست و نباید با مردهای دیگر رابطه داشته باشد.

Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,

بنابراین، از زن خود که در جوانی با او ازدواج کرده‌ای، لذّت ببر.

den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!

بگذار او مانند آهوی زیبا و خوش اندام، تو را با عشق و خوشی در آغوش بکشد.

Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?

ای پسرم، چرا باید عشق خود را به زن دیگری ابراز کنی و چشمانت دنبال زنان شوهردار باشد؟

Thi for HERRENs Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;

هر جا بروی و هر کاری که انجام دهی، خداوند می‌بیند.

den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;

گناهان شخص شریر مانند دامی است که خودش در آن گرفتار می‌شود.

han dør af Mangel på Tugt, går til ved sin store Dårskab.

چون نمی‌تواند جلوی خود را بگیرد، هلاک می‌گردد و نادانی او، او را به گور می‌فرستد.