Job 5

Råb kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Thi Dårens Harme koster ham Livet, Tåbens Vrede bliver hans Død.

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Selv har jeg set en Dåre rykkes op, hans Bolig rådne brat;

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

hans Sønner var uden Hjælp, trådtes ned i Porten, ingen reddede dem;

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

sultne åd deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

som giver Regn på Jorden og nedsender Vand over Marken

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

for at løfte de bøjede højt, så de sørgende opnår Frelse,

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

han, som krydser de kloges Tanker, så de ikke virker noget, der varer,

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

som fanger de vise i deres Kløgt, så de listiges Råd er forhastet;

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Hånd,

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

så der bliver Håb for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Thi han sårer, og han forbinder, han slår, og hans Hænder læger.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv går Ulykken uden om dig;

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, når Voldsdåd kommer;

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

du ler ad Voldsdåd og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde dyr;

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Graven når du i Ungdomskraft, som Neg føres op, når Tid er inde.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Se, det har vi gransket, således er det; det har vi hørt, så vid også du det!

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.