Proverbs 17

Lepší jest kus chleba suchého s pokojem,nežli dům plný nabitých hovad s svárem.

Ліпший черствий кусок зо спокоєм, ніж дім, повний учти м'ясної зо сваркою.

Služebník rozumný panovati bude nad synem, kterýž jest k hanbě, a mezi bratřími děliti bude dědictví.

Раб розумний панує над сином безпутнім, і серед братів він поділить спадок.

Teglík stříbra a pec zlata zkušuje, ale srdcí Hospodin.

Для срібла топильна посудина, а горно для золота, Господь же серця випробовує.

Zlý člověk pozoruje řečí nepravých, a lhář poslouchá jazyka převráceného.

Лиходій слухається уст безбожних, слухає неправдомов язика лиходійного.

Kdo se posmívá chudému, útržku činí Učiniteli jeho; a kdo se z bídy raduje, nebude bez pomsty.

Хто сміється з убогого, той ображає свого Творця, хто радіє з нещастя, не буде такий без вини.

Koruna starců jsou vnukové, a ozdoba synů otcové jejich.

Корона для старших онуки, а пишнота дітей їхні батьки.

Nesluší na blázna řeči znamenité, ovšem na kníže řeč lživá.

Не пристойна безумному мова поважна, а тим більше шляхетному мова брехлива.

Jako kámen drahý, tak bývá vzácný dar před očima toho, kdož jej béře; k čemukoli směřuje, daří se jemu.

Хабар в очах його власника самоцвіт: до всього, до чого повернеться, буде щастити йому.

Kdo přikrývá přestoupení, hledá lásky; ale kdo obnovuje věc, rozlučuje přátely.

Хто шукає любови провину ховає, хто ж про неї повторює, розгонює друзів.

Více se chápá rozumného jedno domluvení, nežli by blázna stokrát ubil.

На розумного більше впливає одне остереження, як на глупака сто ударів.

Zpurný toliko zlého hledá, pročež přísný posel na něj poslán bývá.

Злий шукає лише неслухняности, та вісник жорстокий на нього пошлеться.

Lépe člověku potkati se s nedvědicí osiřalou, nežli s bláznem v bláznovství jeho.

Ліпше спіткати обездітнену ведмедицю, що кидається на людину, аніж нерозумного в глупоті його.

Kdo odplacuje zlým za dobré, neodejdeť zlé z domu jeho.

Хто відплачує злом за добро, не відступить лихе з його дому.

Začátek svady jest, jako když kdo protrhuje vodu; protož prvé než by se zsilil svár, přestaň.

Почин сварки то прорив води, тому перед вибухом сварки покинь ти її!

Kdož ospravedlňuje nepravého, i kdož odsuzuje spravedlivého, ohavností jsou Hospodinu oba jednostejně.

Хто оправдує несправедливого, і хто засуджує праведного, обидва вони Господеві огидні.

K čemu jest zboží v ruce blázna, když k nabytí moudrosti rozumu nemá?

Нащо ті гроші в руці нерозумного, щоб мудрість купити, як мозку нема?

Všelikého času miluje, kdož jest přítelem, a bratr v ssoužení ukáže se.

Правдивий друг любить за всякого часу, в недолі ж він робиться братом.

Člověk bláznivý ruku dávaje, činí slib před přítelem svým.

Людина, позбавлена розуму, ручиться, поруку дає за друга свого.

Kdož miluje svadu, miluje hřích; a kdo vyvyšuje ústa svá, hledá potření.

Хто сварку кохає, той любить гріх; хто ж підвищує уста свої, той шукає нещастя.

Převrácené srdce nenalézá toho, což jest dobrého; a kdož má vrtký jazyk, upadá v těžkost.

Людина лукавого серця не знайде добра, хто ж лукавить своїм язиком, упаде в зло.

Kdo zplodil blázna, k zámutku svému zplodil jej, aniž se bude radovati otec nemoudrého.

Хто родить безумного, родить на смуток собі, і не потішиться батько безглуздого.

Srdce veselé očerstvuje jako lékařství, ale duch zkormoucený vysušuje kosti.

Серце радісне добре лікує, а пригноблений дух сушить кості.

Bezbožný tajně béře dar, aby převrátil stezky soudu.

Безбожний таємно бере хабара, щоб зігнути путі правосуддя.

Na oblíčeji rozumného vidí se moudrost, ale oči blázna těkají až na konec země.

З обличчям розумного мудрість, а очі глупця аж на кінці землі.

K žalosti jest otci svému syn blázen, a k hořkosti rodičce své.

Нерозумний син смуток для батька, для своєї ж родительки гіркість.

Jistě že pokutovati spravedlivého není dobré, tolikéž, aby knížata bíti měli pro upřímost.

Не добре карати справедливого, бити шляхетних за щирість!

Zdržuje řeči své muž umělý; drahého ducha jest muž rozumný.

Хто слова свої стримує, той знає пізнання, і холоднокровний розумна людина.

Také i blázen, mlče, za moudrého jmín bývá, a zacpávaje rty své, za rozumného.

І глупак, як мовчить, уважається мудрим, а як уста свої закриває розумним.