Proverbs 5

Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti

Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.

da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.

Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.

Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,

Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.

ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.

Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.

Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje.

Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır.

Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.

Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.

Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.

Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.

Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,

Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.

da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;

Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.

da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;

Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.

da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti

Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.

i da ne kažeš: "Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!

“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.

I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.

“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.

I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!"

Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”

Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.

Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.

Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?

Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?

Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.

Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.

Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:

Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.

neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!

Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.

TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?

Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?

Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.

RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.

Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.

Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.

Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.

Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.