Proverbs 14

Ženska mudrost sagradi kuću, a ludost je rukama razgrađuje.

Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.

Tko živi s poštenjem, boji se Jahve, a tko ide stranputicom, prezire ga.

Doğru yolda yürüyen, RAB’den korkar, Yoldan sapan, RAB’bi hor görür.

U luđakovim je ustima šiba za oholost njegovu, a mudre štite vlastite usne.

Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.

Gdje nema volova, prazne su jasle, a obilna je žetva od snage bikove.

Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.

Istinit svjedok ne laže, a krivi svjedok širi laž.

Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.

Podsmjevač traži mudrost i ne nalazi je, a razumni lako dolazi do znanja.

Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.

Idi od čovjeka bezumna jer nećeš upoznati usne što zbore znanje.

Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.

Mudrost je pametna čovjeka u tom što pazi na svoj put, a bezumnička ludost prijevara je.

İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.

Luđacima je grijeh šala, a milost je Božja s poštenima.

Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.

Srce poznaje svoj jad, i veselje njegovo ne može dijeliti nitko drugi.

Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.

Dom opakih propast će, a šator će pravednika procvasti.

Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.

Neki se put učini čovjeku prav, a na koncu vodi k smrti.

[] Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.

I u smijehu srce osjeća bol, a poslije veselja dolazi tuga.

Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.

Otpadnik se siti svojim prestupcima, a dobar čovjek svojim radom.

Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.

Glupan vjeruje svakoj riječi, a pametan pazi na korak svoj.

Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.

Mudar se boji i oda zla se uklanja, a bezuman se raspaljuje i bez straha je.

Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.

Nagao čovjek čini ludosti, a razborit ih podnosi.

Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.

Glupaci baštine ludost, a mudre ovjenčava znanje.

Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.

Zli padaju ničice pred dobrima i opaki pred vratima pravednikovim.

Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.

I svom prijatelju mrzak je siromah, a bogataš ima mnogo ljubitelja.

Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.

Griješi tko prezire bližnjega svoga, a blago onomu tko je milostiv ubogima.

Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!

Koji snuju zlo, ne hode li stranputicom, a zar nisu dobrota i vjernost s onima koji snuju dobro?

Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.

U svakom trudu ima probitka, a pusto brbljanje samo je na siromaštvo.

Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.

Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumnima kruna - njihova ludost.

Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.

Istinit svjedok izbavlja duše, a tko laži širi, taj je varalica.

Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.

U strahu je Gospodnjem veliko pouzdanje i njegovim je sinovima utočište.

RAB’den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.

Strah Gospodnji izvor je života: on izbavlja od zamke smrti.

RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

Mnoštvo je naroda ponos kralju, a bez puka knez propada.

Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.

Tko se teško srdi, velike je razboritosti, a nabusit duhom pokazuje ludost.

Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.

Mirno je srce život tijelu, a ljubomor je gnjilež u kostima.

Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.

Tko tlači siromaha huli na stvoritelja, a časti ga tko je milostiv ubogomu.

Muhtacı ezen, Yaradanı’nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan’ı yüceltir.

Opaki propada zbog vlastite pakosti, a pravednik i u samoj smrti nalazi utočište.

Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

U razumnu srcu mudrost počiva, a što je u bezumnome, to se i pokaže.

Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.

Pravednost uzvisuje narod, a grijeh je sramota pucima.

Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.

Kralju je mio razborit sluga, a na sramotna se srdi.

Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.