Proverbs 7

Čuvaj, sine, riječi moje i pohrani moje zapovijedi kod sebe.

Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.

Čuvaj moje zapovijedi, i bit ćeš živ, i nauk moj kao zjenicu oka svoga.

Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

Priveži ih sebi na prste, upiši ih na ploči srca svoga;

Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

reci mudrosti: "Moja si sestra" i razboritost nazovi "sestričnom",

Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

da te čuva od žene preljubnice, od tuđinke koja laskavo govori.

Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.

Kad bijah jednom na prozoru svoje kuće i gledah van kroz rešetku,

Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

vidjeh među lakovjernima, opazih među momcima nerazumna mladića:

Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

prolazio je ulicom kraj njezina ugla i koracao putem k njezinoj kući

Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,

u sumraku između dana i večeri kad se hvata noćna tmina;

En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.

i gle, susrete ga žena, bludno odjevena i s prijevarom u srcu.

Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

Jogunasta bijaše i razuzdana, noge joj se nisu mogle u kući zadržati;

Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.

bila je čas na ulici, čas na trgovima i vrebala kod svakog ugla;

Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.

i uhvati ga i poljubi i reče mu bezobrazna lica:

Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:

"Bila sam dužna žrtvu pričesnicu, i danas izvrših svoj zavjet;

Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.

zato sam ti izašla u susret, da te tražim, i nađoh te.

Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.

Svoju sam postelju nastrla sagovima, vezenim pokrivačima misirskim;

Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.

svoj sam krevet namirisala smirnom, alojem i cimetom.

Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

Hajde da se opijamo nasladom do jutra i da se radujemo užicima ljubavi.

Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.

Jer muža mi nema kod kuće: otišao je na dalek put;

Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

uzeo je sa sobom novčani tobolac; a vratit će se kući tek o uštapu."

La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

Tako ga zavede svojim vičnim nagovorom, odvuče ga svojim glatkim usnama.

Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.

I ludo on pođe za njom, kao što vol ide na klaonicu i kao što jelen zapleten u mrežu čeka

Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;

dok mu strijela ne probije jetra, i kao ptica što ulijeće u zamku, i ne znajući da će ga to života stajati.

Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.

Zato me, sine moj, poslušaj i čuj riječi mojih usta.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.

Nek' ti srce ne zastranjuje na njezine putove i ne lutaj po njezinim stazama.

Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;

Jer je mnoge smrtno ranila i oborila, i mnogo je onih što ih je pobila.

Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.

U Podzemlje vode putovi kroz njenu kuću, dolje u odaje smrti.

Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.