Proverbs 5

Сине мой, внимавай в мъдростта ми, приклони ухото си към разума ми,
Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου
за да запазиш разсъдливост и устните ти да пазят знание.
δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.
Защото от устните на чуждата жена капе мед и говорът й е по-мек от маслинено масло,
Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου
но последствията й са горчиви като пелин, остри като двуостър меч.
το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.
Краката й слизат в смъртта, стъпките й водят към Шеол.
Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.
За да не разсъдиш за пътя на живота, пътищата й са непостоянни, и ти не ги знаеш.
δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.
И така, синове, слушайте ме и не отстъпвайте от думите на устата ми.
Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.
Отдалечи пътя си от нея и не се приближавай до вратата на къщата й,
Απομακρυνον την οδον σου απ αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,
за да не дадеш честта си на други и годините си на жестокия;
δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας
да не се наситят чужди с имота ти и трудовете ти да отидат в дома на чужденец;
δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,
а ти да стенеш в края си, когато плътта ти и тялото ти излинеят,
και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,
и да казваш: Как намразих поучението и сърцето ми презря изобличението,
και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,
и не послушах гласа на учителите си и не приклоних ухото си към наставниците си!
και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.
Без малко щях да изпадна във всяко зло сред събранието и обществото.
Παρ ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.
Пий вода от своята си щерна и която извира от твоя си кладенец.
Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου
Навън ще се изливат изворите ти, водните потоци — по улиците.
Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας
Нека бъдат само твои, а не и на чужди заедно с теб.
σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου
Да бъде благословен твоят извор и весели се с жената на младостта си —
η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.
любяща кошута и изящна сърна — нека нейните гърди те опиват по всяко време и винаги се възхищавай от нейната любов.
Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.
И защо, сине мой, да се възхищаваш от чужда и да прегръщаш обятията на чужда?
Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;
Защото пътищата на човека са пред очите на ГОСПОДА и Той измерва всичките му пътеки.
Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.
Безбожният ще бъде уловен от своите си беззакония и ще бъде държан с въжетата на своя грях.
Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.
Той ще умре от липса на поука и в голямото си безумие ще се заблуди.
Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.