Matthew 15

Тогава при Иисус дойдоха фарисеи и книжници от Ерусалим и казаха:

Bu sırada Yeruşalim’den bazı Ferisiler ve din bilginleri İsa’ya gelip, “Öğrencilerin neden atalarımızın töresini çiğniyor?” diye sordular, “Yemekten önce ellerini yıkamıyorlar.”

Защо Твоите ученици престъпват преданието на старейшините, понеже не си мият ръцете, когато ядат хляб?

Bu sırada Yeruşalim’den bazı Ferisiler ve din bilginleri İsa’ya gelip, “Öğrencilerin neden atalarımızın töresini çiğniyor?” diye sordular, “Yemekten önce ellerini yıkamıyorlar.”

А Той в отговор им каза: Защо и вие заради вашето предание престъпвате Божията заповед?

İsa onlara şu karşılığı verdi: “Ya siz, neden töreniz uğruna Tanrı buyruğunu çiğniyorsunuz?

Защото Бог заповяда: ?Почитай баща си и майка си“; и: ?Който злослови баща или майка, непременно да се умъртви.“

[] Çünkü Tanrı şöyle buyurdu: ‘Annene babana saygı göstereceksin’; ‘Annesine ya da babasına söven kesinlikle öldürülecektir.’

Но вие казвате: Който каже на баща си или майка си: Това моето, с което би могъл да си помогнеш, е подарено на Бога, –

Ama siz, ‘Her kim anne ya da babasına, benden alacağın bütün yardım Tanrı’ya adanmıştır derse, artık babasına saygı göstermek zorunda değildir’ diyorsunuz. Böylelikle, töreniz uğruna Tanrı’nın sözünü geçersiz kılmış oluyorsunuz.

той да не дава на баща си (или майка си). Така, заради вашето предание, вие осуетихте Божията заповед.

Ama siz, ‘Her kim anne ya da babasına, benden alacağın bütün yardım Tanrı’ya adanmıştır derse, artık babasına saygı göstermek zorunda değildir’ diyorsunuz. Böylelikle, töreniz uğruna Tanrı’nın sözünü geçersiz kılmış oluyorsunuz.

Лицемери! Добре е пророкувал Исая за вас, като е казал:

[] Ey ikiyüzlüler! Yeşaya’nın sizinle ilgili şu peygamberlik sözü ne kadar yerindedir: ‘Bu halk dudaklarıyla beni sayar, Ama yürekleri benden uzak.

?Този народ (се приближава при Мен с устата си и) Ме почита с устните си, но сърцето им се намира далеч от Мен.

[] Ey ikiyüzlüler! Yeşaya’nın sizinle ilgili şu peygamberlik sözü ne kadar yerindedir: ‘Bu halk dudaklarıyla beni sayar, Ama yürekleri benden uzak.

Но напразно Ме почитат, като преподават за поучение човешки заповеди.“

Bana boşuna taparlar. Çünkü öğrettikleri, sadece insan buyruklarıdır.’ ”

И като повика множеството, им каза: Слушайте и разбирайте!

İsa, halkı yanına çağırıp onlara, “Dinleyin ve şunu belleyin” dedi.

Не това, което влиза в устата, осквернява човека; а това, което излиза от устата, то осквернява човека.

“Ağızdan giren şey insanı kirletmez. İnsanı kirleten ağızdan çıkandır.”

Тогава учениците се приближиха и Му казаха: Знаеш ли, че фарисеите се възмутиха, като чуха това слово?

Bu sırada öğrencileri O’na gelip, “Biliyor musun?” dediler, “Ferisiler bu sözü duyunca gücendiler.”

А Той в отговор каза: Всяко растение, което не е насадил Моят небесен Отец, ще се изкорени.

İsa şu karşılığı verdi: “Göksel Babam’ın dikmediği her fidan kökünden sökülecektir.

Оставете ги, те са слепи водачи на слепци; а ако слепец води слепеца, и двамата ще паднат в ямата.

[] Bırakın onları; onlar körlerin kör kılavuzlarıdır. Eğer kör köre kılavuzluk ederse, ikisi de çukura düşer.”

Петър в отговор Му каза: Обясни ни тази притча!

Petrus, “Bu benzetmeyi bize açıkla” dedi.

А Той каза: И вие ли още не проумявате?

“Siz de mi hâlâ anlamıyorsunuz?” diye sordu İsa.

Не разбирате ли, че всичко, което влиза в устата, минава през корема и се изхожда навън?

“Ağza giren her şeyin mideye indiğini, oradan da helaya atıldığını bilmiyor musunuz?

А онова, което излиза от устата, произхожда от сърцето и то осквернява човека.

[] Ne var ki ağızdan çıkan, yürekten kaynaklanır. İnsanı kirleten de budur.

Защото от сърцето произхождат зли помисли, убийства, прелюбодеяния, блудства, кражби, лъжесвидетелства, хули.

Çünkü kötü düşünceler, cinayet, zina, fuhuş, hırsızlık, yalan yere tanıklık ve iftira hep yürekten kaynaklanır.

Тези са нещата, които оскверняват човека; а да яде с неизмити ръце, това не го осквернява.

İnsanı kirleten bunlardır. Yıkanmamış ellerle yemek yemek insanı kirletmez.”

И като излезе оттам, Иисус се оттегли в областта на Тир и Сидон.

İsa oradan ayrılıp Sur ve Sayda bölgesine geçti.

И ето, една ханаанка излезе от онези места и извика, като казваше: Смили се за мен, Господи, Сине Давидов! Дъщеря ми е лошо обсебена от демон.

O yöreden Kenanlı bir kadın İsa’ya gelip, “Ya Rab, ey Davut Oğlu, halime acı! Kızım cine tutuldu, çok kötü durumda” diye feryat etti.

Но Той не й отговори нито дума. Учениците дойдоха и Му се молеха, като казаха: Отпрати я, защото вика след нас.

İsa kadına hiçbir karşılık vermedi. Öğrencileri yaklaşıp, “Sal şunu, gitsin!” diye rica ettiler. “Arkamızdan bağırıp duruyor.”

А Той в отговор каза: Аз не съм изпратен при други, освен при загубените овце от израилевия дом.

İsa, “Ben yalnız İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderildim” diye yanıtladı.

А тя дойде, кланяше Му се и казваше: Господи, помогни ми!

Kadın ise yaklaşıp, “Ya Rab, bana yardım et!” diyerek O’nun önünde yere kapandı.

Той в отговор каза: Не е хубаво да се вземе хлябът на децата и да се хвърли на кученцата.

İsa ona, “Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir” dedi.

А тя каза: Да, Господи, но и кученцата ядат от трохите, които падат от трапезата на господарите им!

Kadın, “Haklısın, ya Rab” dedi. “Ama köpekler de efendilerinin sofrasından düşen kırıntıları yer.”

Тогава Иисус в отговор й каза: О, жено, голяма е твоята вяра; нека ти бъде, както искаш. И от онзи час дъщеря й оздравя.

O zaman İsa ona şu karşılığı verdi: “Ey kadın, imanın büyük! Dilediğin gibi olsun.” Ve kadının kızı o saatte iyileşti.

И като замина оттам, Иисус дойде при Галилейското езеро и се качи на хълма, и седеше там.

İsa oradan ayrıldı, Celile Gölü’nün kıyısından geçerek dağa çıkıp oturdu.

И дойдоха при Него големи множества, които имаха със себе си куци, слепи, неми, недъгави и много други, и ги сложиха пред краката Му, и Той ги изцели.

Yanına büyük bir kalabalık geldi. Beraberlerinde kötürüm, kör, çolak, dilsiz ve daha birçok hasta getirdiler. Hastaları O’nun ayaklarının dibine bıraktılar. O da onları iyileştirdi.

А множеството се чудеше, като гледаше неми да говорят, недъгави оздравели, куци да ходят и слепи да гледат. И прославиха Израилевия Бог.

Halk, dilsizlerin konuştuğunu, çolakların iyileştiğini, körlerin gördüğünü, kötürümlerin yürüdüğünü görünce şaştı ve İsrail’in Tanrısı’nı yüceltti.

А Иисус повика учениците Си и каза: Жал Ми е за множеството, защото три дни вече останаха с Мен и нямат какво да ядат; а не искам да ги разпусна гладни, да не би да им прималее по пътя.

İsa öğrencilerini yanına çağırıp, “Halka acıyorum” dedi. “Üç gündür yanımdalar, yiyecek hiçbir şeyleri yok. Onları aç aç evlerine göndermek istemiyorum, yolda bayılabilirler.”

Учениците Му казаха: Откъде в тази пустош толкова хляб, че да нахраним такова голямо множество?

Öğrenciler kendisine, “Böyle ıssız bir yerde bu kadar kalabalığı doyuracak ekmeği nereden bulalım?” dediler.

Иисус им каза: Колко хляба имате? А те казаха: Седем, и малко рибки.

İsa, “Kaç ekmeğiniz var?” diye sordu. “Yedi ekmekle birkaç küçük balığımız var” dediler.

Тогава заповяда на множествата да насядат на земята.

Bunun üzerine İsa, halka yere oturmalarını buyurdu.

И като взе седемте хляба и рибите, благодари и разчупи, и даде на учениците, а учениците – на множествата.

Yedi ekmekle balıkları aldı, şükredip bunları böldü, öğrencilerine verdi. Onlar da halka dağıttılar.

И ядоха всички и се наситиха; и вдигнаха останалите къшеи – седем пълни кошници.

Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan yedi küfe dolusu topladılar.

А онези, които ядоха, бяха четири хиляди мъже, освен жени и деца.

Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, dört bin erkekti.

И като разпусна множествата, влезе в кораба и дойде в областта на Магадан.

İsa, halkı evlerine gönderdikten sonra tekneye binip Magadan bölgesine geçti.