Matthew 14

А в онова време четверовластникът Ирод чу слуха за Иисус

[] O günlerde İsa’yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya’dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”

и каза на слугите си: Това е Йоан Кръстител – той е възкръснал от мъртвите и затова тези сили действат чрез него.

[] O günlerde İsa’yla ilgili haberleri duyan bölge kralı Hirodes, adamlarına, “Bu, Vaftizci Yahya’dır” dedi. “Ölümden dirildi. Olağanüstü güçlerin onda etkin olmasının nedeni budur.”

Защото Ирод беше хванал Йоан и го беше вързал и хвърлил в тъмница заради Иродиада, жената на брат си Филип;

[] Hirodes, kardeşi Filipus’un karısı Hirodiya yüzünden Yahya’yı tutuklatmış, bağlatıp zindana attırmıştı.

понеже Йоан му казваше: Не ти е позволено да я имаш.

[] Çünkü Yahya Hirodes’e, “O kadınla evlenmen Kutsal Yasa’ya aykırıdır” demişti.

И Ирод искаше да го убие, но се боеше от множеството, защото го считаха за пророк.

Hirodes Yahya’yı öldürtmek istemiş, ama halktan korkmuştu. Çünkü halk Yahya’yı peygamber sayıyordu.

А когато празнуваха рождения ден на Ирод, дъщерята на Иродиада танцува по средата и угоди на Ирод.

Hirodes’in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya’nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes’in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.

Затова той с клетва й обеща да й даде каквото и да му поиска.

Hirodes’in doğum günü şenliği sırasında Hirodiya’nın kızı ortaya çıkıp dans etti. Bu, Hirodes’in öyle hoşuna gitti ki, ant içerek kıza ne dilerse vereceğini söyledi.

А тя, подучена от майка си, каза: Дай ми тук, на блюдо, главата на Йоан Кръстител.

Kız, annesinin kışkırtmasıyla, “Bana şimdi, bir tepsi üzerinde Vaftizci Yahya’nın başını ver” dedi.

Царят се наскърби, но заради клетвата си и заради седящите с него заповяда да й се даде;

Kral buna çok üzüldüyse de, konuklarının önünde içtiği anttan ötürü bu dileğin yerine getirilmesini buyurdu.

и прати да обезглавят Йоан в тъмницата.

Adam gönderip zindanda Yahya’nın başını kestirdi.

И донесоха главата му на блюдо и я дадоха на момичето, а то я занесе на майка си.

Kesik baş tepsiyle getirilip kıza verildi, kız da bunu annesine götürdü.

А учениците му, като дойдоха, взеха тялото и го погребаха; после дойдоха и казаха на Иисус.

Yahya’nın öğrencileri gelip cesedi aldılar ve gömdüler. Sonra gidip İsa’ya haber verdiler.

Когато Иисус чу това, се оттегли оттам с кораб на едно уединено място настрана. А множествата, като чуха, Го последваха пеша от градовете.

İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp O’nu yaya olarak izledi.

И Той, като излезе, видя голямо множество, смили се над тях и изцели болните им.

İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve hasta olanlarını iyileştirdi.

А като се свечери, учениците дойдоха при Него и казаха: Мястото е уединено и времето е вече напреднало; разпусни множествата да отидат по селата и да си купят храна.

Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler, “Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”

А Иисус им каза: Няма нужда да отиват – дайте им вие да ядат.

İsa, “Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin” dedi.

А те Му казаха: Имаме тук само пет хляба и две риби.

Öğrenciler, “Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki” dediler.

А Той каза: Донесете ги тук при Мен.

İsa, “Onları buraya, bana getirin” dedi.

Тогава, като заповяда на множествата да насядат на тревата, взе петте хляба и двете риби, погледна към небето и благослови; и като разчупи хлябовете, ги даде на учениците, а учениците – на хората.

Halka çayıra oturmalarını buyurduktan sonra, beş ekmekle iki balığı aldı, gözlerini göğe kaldırarak şükretti; sonra ekmekleri bölüp öğrencilerine verdi, onlar da halka dağıttılar.

И всички ядоха и се наситиха; и вдигнаха останалите къшеи – дванадесет пълни коша.

Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan on iki sepet dolusu topladılar.

А онези, които ядоха, бяха около пет хиляди мъже, освен жените и децата.

Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, yaklaşık beş bin erkekti.

И начаса Иисус накара учениците да влязат в кораба и да отидат преди Него на другата страна, докато разпусне множествата.

Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.

И като разпусна множествата, се изкачи на хълма да се помоли насаме. И като се свечери, Той беше там сам.

Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam olurken orada yalnızdı.

А корабът беше вече в средата на езерото, блъскан от вълните, защото вятърът беше насрещен.

O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu. Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.

А в четвъртата стража на нощта Той дойде към тях, като вървеше по езерото.

Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.

И учениците, като Го видяха да ходи по езерото, се изплашиха, мислейки, че е призрак, и извикаха от страх.

Öğrenciler, O’nun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. “Bu bir hayalet!” diyerek korkuyla bağrıştılar.

А Иисус веднага им проговори, като каза: Дерзайте! Аз съм; не се бойте.

Ama İsa hemen onlara seslenerek, “Cesur olun, benim, korkmayın!” dedi.

А Петър в отговор Му каза: Господи, ако си Ти, заповядай ми да дойда при Теб по водата.

Petrus buna karşılık, “Ya Rab” dedi, “Eğer sen isen, buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim.”

А Той каза: Ела. И Петър слезе от кораба и вървеше по водата, за да отиде при Иисус.

İsa, “Gel!” dedi. Petrus da tekneden indi, suyun üstünden yürüyerek İsa’ya yaklaştı.

Но като видя (силния) вятър, се уплаши и като потъваше, извика: Господи, спаси ме!

Ama rüzgarın ne kadar güçlü estiğini görünce korktu, batmaya başladı. “Ya Rab, beni kurtar!” diye bağırdı.

И Иисус веднага простря ръка, хвана го и му каза: Маловерецо, защо се усъмни?

İsa hemen elini uzatıp onu tuttu. Ona, “Ey kıt imanlı, neden kuşku duydun?” dedi.

И като влязоха в кораба, вятърът утихна.

Onlar tekneye bindikten sonra rüzgar dindi.

А онези, които бяха в кораба, Му се поклониха и казаха: Наистина Ти си Божи Син!

Teknedekiler, “Sen gerçekten Tanrı’nın Oğlu’sun” diyerek O’na tapındılar.

И като преминаха езерото, дойдоха в Генисаретската земя.

Gölü aşıp Ginnesar’da karaya çıktılar.

И когато тамошните мъже Го познаха, разпратиха по цялата онази околност и доведоха при Него всичките болни;

Yöre halkı İsa’yı tanıyınca çevreye haber saldı. Bütün hastaları O’na getirdiler.

и Го молеха да се допрат само до полата на дрехата Му; и колкото се допряха, оздравяха.

Giysisinin eteğine bir dokunsak diye yalvarıyorlardı. Dokunanların hepsi iyileşti.