Proverbs 24

ne aemuleris viros malos nec desideres esse cum eis
Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ αυτων
quia rapinas meditatur mens eorum et fraudes labia eorum loquuntur
διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.
sapientia aedificabitur domus et prudentia roborabitur
Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.
in doctrina replebuntur cellaria universa substantia pretiosa et pulcherrima
Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.
vir sapiens et fortis est et vir doctus robustus et validus
Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.
quia cum dispositione initur bellum et erit salus ubi multa consilia sunt
Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.
excelsa stulto sapientia in porta non aperiet os suum
Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.
qui cogitat malefacere stultus vocabitur
Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.
cogitatio stulti peccatum est et abominatio hominum detractor
Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.
si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua
Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.
erue eos qui ducuntur ad mortem et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses
Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.
si dixeris vires non suppetunt qui inspector est cordis ipse intellegit et servatorem animae tuae nihil fallit reddetque homini iuxta opera sua
Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;
comede fili mi mel quia bonum est et favum dulcissimum gutturi tuo
Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου
sic et doctrina sapientiae animae tuae quam cum inveneris habebis in novissimis et spes tua non peribit
Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.
ne insidieris et quaeras impietatem in domo iusti neque vastes requiem eius
Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου
septies enim cadet iustus et resurget impii autem corruent in malum
διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται αλλ οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.
cum ceciderit inimicus tuus ne gaudeas et in ruina eius ne exultet cor tuum
Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου
ne forte videat Dominus et displiceat ei et auferat ab eo iram suam
Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ αυτου.
ne contendas cum pessimis nec aemuleris impios
Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων μη ζηλευε τους ασεβεις
quoniam non habent futurorum spem mali et lucerna impiorum extinguetur
διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
time Dominum fili mi et regem et cum detractoribus non commiscearis
Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων
quoniam repente consurget perditio eorum et ruinam utriusque quis novit
διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;
haec quoque sapientibus cognoscere personam in iudicio non est bonum
Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.
qui dicit impio iustus es maledicent ei populi et detestabuntur eum tribus
Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι
qui arguunt laudabuntur et super ipsos veniet benedictio
αλλ εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ αυτους.
labia deosculabitur qui recta verba respondet
Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.
praepara foris opus tuum et diligenter exerce agrum tuum ut postea aedifices domum tuam
Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.
ne sis testis frustra contra proximum tuum nec lactes quemquam labiis tuis
Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.
ne dicas quomodo fecit mihi sic faciam ei reddam unicuique secundum opus suum
Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.
per agrum hominis pigri transivi et per vineam viri stulti
Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων
et ecce totum repleverant urticae operuerant superficiem eius spinae et maceria lapidum destructa erat
και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.
quod cum vidissem posui in corde meo et exemplo didici disciplinam
Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.
parum inquam dormies modicum dormitabis pauxillum manus conseres ut quiescas
Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον
et veniet quasi cursor egestas tua et mendicitas quasi vir armatus
επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.