Job 13

ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten’le konuşmak, Davamı Tanrı’yla tartışmak istiyorum.

prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O’nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini

O’nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı’nın davasını mı savunacaksınız?

aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O’nu da mı aldatacaksınız?

ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis

Gizlice O’nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos

O’nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O’nun karşısına çıkamaz.

audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.