Proverbs 17

melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum iurgio
Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
servus sapiens dominabitur filiis stultis et inter fratres hereditatem dividet
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
sicut igne probatur argentum et aurum camino ita corda probat Dominus
Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
malus oboedit linguae iniquae et fallax obtemperat labiis mendacibus
Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
qui despicit pauperem exprobrat factori eius et qui in ruina laetatur alterius non erit inpunitus
Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
corona senum filii filiorum et gloria filiorum patres sui
Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
non decent stultum verba conposita nec principem labium mentiens
Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
gemma gratissima expectatio praestolantis quocumque se verterit prudenter intellegit
Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
qui celat delictum quaerit amicitias qui altero sermone repetit separat foederatos
Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum
Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
semper iurgia quaerit malus angelus autem crudelis mittetur contra eum
Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
expedit magis ursae occurrere raptis fetibus quam fatuo confidenti sibi in stultitia sua
Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
qui reddit mala pro bonis non recedet malum de domo eius
Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
qui dimittit aquam caput est iurgiorum et antequam patiatur contumeliam iudicium deserit
Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
et qui iustificat impium et qui condemnat iustum abominabilis est uterque apud Dominum
Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
quid prodest habere divitias stultum cum sapientiam emere non possit
Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
omni tempore diligit qui amicus est et frater in angustiis conprobatur
Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
homo stultus plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo
Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
qui meditatur discordiam diligit rixas et qui exaltat ostium quaerit ruinam
Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
qui perversi cordis est non inveniet bonum et qui vertit linguam incidet in malum
Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
natus est stultus in ignominiam suam sed nec pater in fatuo laetabitur
Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
animus gaudens aetatem floridam facit spiritus tristis exsiccat ossa
Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
munera de sinu impius accipit ut pervertat semitas iudicii
Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
in facie prudentis lucet sapientia oculi stultorum in finibus terrae
Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
ira patris filius stultus et dolor matris quae genuit eum
Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
non est bonum damnum inferre iusto nec percutere principem qui recta iudicat
Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
qui moderatur sermones suos doctus et prudens est et pretiosi spiritus vir eruditus
Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
stultus quoque si tacuerit sapiens putabitur et si conpresserit labia sua intellegens
Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.