Matthew 14

in illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam Iesu

I taua wa ka rongo a Herora te tetaraki ki te rongo o Ihu,

et ait pueris suis hic est Iohannes Baptista ipse surrexit a mortuis et ideo virtutes inoperantur in eo

A ka mea ki ana pononga, Ko Hoani Kaiiriiri tenei; kua ara mai ia i te hunga mate; a na reira i mahi ai nga merekara i roto i a ia.

Herodes enim tenuit Iohannem et alligavit eum et posuit in carcere propter Herodiadem uxorem fratris sui

I hopukia hoki a Hoani e Herora, a hereherea ana e ia, a maka ana ki te whare herehere, he mea hoki na Heroriaha, na te wahine a tona tuakana, a Piripi.

dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere eam

I mea hoki a Hoani ki a ia, E kore e tika kia riro ia i a koe.

et volens illum occidere timuit populum quia sicut prophetam eum habebant

A, i a ia e mea ana ki te whakamate i a ia, ka wehi i te mano; ki ta ratou hoki he poropiti ia.

die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuit Herodi

Otira i te taenga ki te ra whanau o Herora, ka kanikani te tamahine a Heroriaha i waenganui i a ratou, a ka ahuareka a Herora.

unde cum iuramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo

Katahi ia ka mea ki a ia, oati rawa, kia hoatu ki a ia tana mea e tono ai.

at illa praemonita a matre sua da mihi inquit hic in disco caput Iohannis Baptistae

Na, he mea whakakiki ia na tona whaea, ka mea, Homai ki konei ki ahau i runga i te rihi te matenga o Hoani Kaiiriiri.

et contristatus est rex propter iuramentum autem et eos qui pariter recumbebant iussit dari

Heoi ka pouri te kingi: otiia i whakaaro ia ki te oati, ki te hunga hoki e noho tahi ana me ia, a ka mea kia hoatu.

misitque et decollavit Iohannem in carcere

Na ka tono tangata ia, a poutoa ana te matenga o Hoani i roto i te whare herehere.

et adlatum est caput eius in disco et datum est puellae et tulit matri suae

A i mauria tona matenga i runga i te rihi, i hoatu ki te kotiro: kawea atu ana e ia ki tona whaea.

et accedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientes nuntiaverunt Iesu

Na ka haere ana akonga, ka tango i te tinana, a tanumia ana e ratou, a haere ana, korero ana ki a Ihu.

quod cum audisset Iesus secessit inde in navicula in locum desertum seorsum et cum audissent turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus

Na, i te rongonga o Ihu, ka haere atu ia i reira ra te kaipuke ki te koraha, ki te wahi motu ke: a, no ka rongo te mano, ka aru i a ia ra uta i roto i nga pa.

et exiens vidit turbam multam et misertus est eius et curavit languidos eorum

A ka puta atu a Ihu, ka kite i te huihuinga nui, ka aroha ia ki a ratou, a whakaorangia ana e ia o ratou turoro.

vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes desertus est locus et hora iam praeteriit dimitte turbas ut euntes in castella emant sibi escas

A, no ka ahiahi, ka haere atu ana akonga ki a ia, ka mea, He wahi koraha tenei, kua heke noa atu te ra; tonoa atu te mano, kia haere ai ratou ki nga kainga ki te hoko kai ma ratou.

Iesus autem dixit eis non habent necesse ire date illis vos manducare

Ano ra ko Ihu ki a ratou, Kahore he mea e haere ai ratou; ma koutou e hoatu he kai ma ratou.

responderunt ei non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces

Ka mea ratou ki a ia, Heoi ano a matou i konei, e rima nga taro, e rua hoki nga ika.

qui ait eis adferte illos mihi huc

Na ka mea ia, Mauria mai ki konei ki ahau.

et cum iussisset turbam discumbere supra faenum acceptis quinque panibus et duobus piscibus aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes discipuli autem turbis

Na ka mea ia ki te mano kia noho ki runga i te tarutaru, ka mau i nga taro e rima, i nga ika hoki e rua, ka titiro ki runga ki te rangi, ka whakapai, ka whawhati, a hoatu ana e ia nga taro ki nga akonga, a na nga akonga ki te mano.

et manducaverunt omnes et saturati sunt et tulerunt reliquias duodecim cofinos fragmentorum plenos

A kai katoa ana ratou, a ka makona: a kotahi tekau ma rua nga kete i kohia ake e ratou, ki tonu i nga whatiwhatinga i toe.

manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum exceptis mulieribus et parvulis

Ko te hunga i kai ra me te mea e rima mano nga tane, haunga nga wahine me nga tamariki.

et statim iussit discipulos ascendere in navicula et praecedere eum trans fretum donec dimitteret turbas

Na akiaki tonu a Ihu i ana akonga kia eke ki te kaipuke, kia whakawhiti i mua i a ia ki tawahi, i a ia e tuku ana i nga mano kia haere.

et dimissa turba ascendit in montem solus orare vespere autem facto solus erat ibi

A, ka oti te mano te tuku, ka kake ia ki runga ki te maunga ki te wahi motu ke ki te inoi: na kua ahiahi, a ko ia anake i reira.

navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus erat enim contrarius ventus

Na, tera te kaipuke te akina ra e te ngaru i waenga moana: i he hoki te hau.

quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra mare

A i te wha o nga mataaratanga o te po ka haere a Ihu ki a ratou, i haere maori i runga i te moana.

et videntes eum supra mare ambulantem turbati sunt dicentes quia fantasma est et prae timore clamaverunt

A, i te kitenga o nga akonga i a ia e haere ana i runga i te moana, ka ihiihi, ka mea, He wairua; ka aue i te wehi.

statimque Iesus locutus est eis dicens habete fiduciam ego sum nolite timere

Na kua hohoro te korero a Ihu ki a ratou, te mea, Kia manawanui, ko ahau tenei; aua e wehi.

respondens autem Petrus dixit Domine si tu es iube me venire ad te super aquas

Na ka whakahoki a Pita ki a ia, ka mea, E te Ariki, ki te mea ko koe tena, kiia mai ahau kia haere atu ki a koe i runga i te wai.

at ipse ait veni et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum

Na ka mea ia, Haere mai. A ka marere atu a Pita i te kaipuke, ka haere i runga i te wai, kia tae ai ki a Ihu.

videns vero ventum validum timuit et cum coepisset mergi clamavit dicens Domine salvum me fac

Otira ka kite ia i te hau e kaha ana, ka wehi; a ka timata te totohu, ka karanga ake, ka mea, Ahau, e te Ariki, whakaorangia.

et continuo Iesus extendens manum adprehendit eum et ait illi modicae fidei quare dubitasti

Hohoro tonu te totoro o te ringa o Ihu, ka hopu i a ia, ka mea ki a ia, E te tangata whakapono iti, he aha koe i ngakau rua ai?

et cum ascendissent in naviculam cessavit ventus

Ano ka eke raua ki te kaipuke, mutu pu te hau.

qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes vere Filius Dei es

Na ka haere mai te hunga i runga i te kaipuke, ka koropiko ki a ia, ka mea, He pono ko te Tama koe a te Atua.

et cum transfretassent venerunt in terram Gennesar

A, i to ratou whitinga atu, ka tae ki te whenua o Kenehareta.

et cum cognovissent eum viri loci illius miserunt in universam regionem illam et obtulerunt ei omnes male habentes

A, ka mohio nga tangata o taua wahi ki a ia, ka tono tangata puta noa i nga wahi tutata katoa o reira, hei kawe mai i nga turoro katoa ki a ia;

et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quicumque tetigerunt salvi facti sunt

Ka inoi ki a ia kia pa kau ratou ki te taniko o tona kakahu; a ora ake nga tangata katoa i pa.