Mark 6

et egressus inde abiit in patriam suam et sequebantur illum discipuli sui
Poi si partì di là e venne nel suo paese e i suoi discepoli lo seguitarono.
et facto sabbato coepit in synagoga docere et multi audientes admirabantur in doctrina eius dicentes unde huic haec omnia et quae est sapientia quae data est illi et virtutes tales quae per manus eius efficiuntur
E venuto il sabato, si mise ad insegnar nella sinagoga; e la maggior parte, udendolo, stupivano dicendo: Donde ha costui queste cose? e che sapienza è questa che gli è data? e che cosa sono cotali opere potenti fatte per mano sua?
nonne iste est faber filius Mariae frater Iacobi et Ioseph et Iudae et Simonis nonne et sorores eius hic nobiscum sunt et scandalizabantur in illo
Non è costui il falegname, il figliuol di Maria, e il fratello di Giacomo e di Giosè, di Giuda e di Simone? E le sue sorelle non stanno qui da noi? E si scandalizzavano di lui.
et dicebat eis Iesus quia non est propheta sine honore nisi in patria sua et in cognatione sua et in domo sua
Ma Gesù diceva loro: Niun profeta è sprezzato se non nella sua patria e tra i suoi parenti e in casa sua.
et non poterat ibi virtutem ullam facere nisi paucos infirmos inpositis manibus curavit
E non poté far quivi alcun’opera potente, salvo che, imposte le mani ad alcuni pochi infermi, li guarì.
et mirabatur propter incredulitatem eorum
E si maravigliava della loro incredulità. E andava attorno per i villaggi circostanti, insegnando.
et circumibat castella in circuitu docens et convocavit duodecim et coepit eos mittere binos et dabat illis potestatem spirituum inmundorum
Poi chiamò a sé i dodici e cominciò a mandarli a due a due; e dette loro potestà sugli spiriti immondi.
et praecepit eis ne quid tollerent in via nisi virgam tantum non peram non panem neque in zona aes
E comandò loro di non prender nulla per viaggio, se non un bastone soltanto; non pane, non sacca, non danaro nella cintura:
sed calciatos sandaliis et ne induerentur duabus tunicis
ma di calzarsi di sandali e di non portar tunica di ricambio.
et dicebat eis quocumque introieritis in domum illic manete donec exeatis inde
E diceva loro: Dovunque sarete entrati in una casa, trattenetevi quivi, finché non ve ne andiate di là;
et quicumque non receperint vos nec audierint vos exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis
e se in qualche luogo non vi ricevono né v’ascoltano, andandovene di là, scotetevi la polvere di sotto ai piedi; e ciò serva loro di testimonianza.
et exeuntes praedicabant ut paenitentiam agerent
E partiti, predicavano che la gente si ravvedesse;
et daemonia multa eiciebant et unguebant oleo multos aegrotos et sanabant
cacciavano molti demoni, ungevano d’olio molti infermi e li guarivano.
et audivit Herodes rex manifestum enim factum est nomen eius et dicebat quia Iohannes Baptista resurrexit a mortuis et propterea inoperantur virtutes in illo
Ora il re Erode udì parlar di Gesù (ché la sua rinomanza s’era sparsa), e diceva: Giovanni Battista è risuscitato dai morti; ed è per questo che agiscono in lui le potenze miracolose.
alii autem dicebant quia Helias est alii vero dicebant propheta est quasi unus ex prophetis
Altri invece dicevano: E’ Elia! Ed altri: E’ un profeta come quelli di una volta.
quo audito Herodes ait quem ego decollavi Iohannem hic a mortuis resurrexit
Ma Erode, udito ciò, diceva: Quel Giovanni ch’io ho fatto decapitare, è lui che è risuscitato!
ipse enim Herodes misit ac tenuit Iohannem et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui quia duxerat eam
Poiché esso Erode avea fatto arrestare Giovanni e l’avea fatto incatenare in prigione a motivo di Erodiada, moglie di Filippo suo fratello, ch’egli, Erode, avea sposata.
dicebat enim Iohannes Herodi non licet tibi habere uxorem fratris tui
Giovanni infatti gli diceva: E’ non t’è lecito di tener la moglie di tuo fratello!
Herodias autem insidiabatur illi et volebat occidere eum nec poterat
Ed Erodiada gli serbava rancore e bramava di farlo morire, ma non poteva;
Herodes enim metuebat Iohannem sciens eum virum iustum et sanctum et custodiebat eum et audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat
perché Erode avea soggezione di Giovanni, sapendolo uomo giusto e santo, e lo proteggeva; dopo averlo udito era molto perplesso, e l’ascoltava volentieri.
et cum dies oportunus accidisset Herodes natalis sui cenam fecit principibus et tribunis et primis Galilaeae
Ma venuto un giorno opportuno che Erode, nel suo natalizio, fece un convito ai grandi della sua corte, ai capitani ad ai primi della Galilea,
cumque introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset et placuisset Herodi simulque recumbentibus rex ait puellae pete a me quod vis et dabo tibi
la figliuola della stessa Erodiada, essendo entrata, ballò e piacque ad Erode ed ai commensali. E il re disse alla fanciulla: Chiedimi quello che vuoi e te lo darò.
et iuravit illi quia quicquid petieris dabo tibi licet dimidium regni mei
E le giurò: Ti darò quel che mi chiederai; fin la metà del mio regno.
quae cum exisset dixit matri suae quid petam et illa dixit caput Iohannis Baptistae
Costei, uscita, domandò a sua madre: Che chiederò? E quella le disse: La testa di Giovanni Battista.
cumque introisset statim cum festinatione ad regem petivit dicens volo ut protinus des mihi in disco caput Iohannis Baptistae
E rientrata subito frettolosamente dal re, gli fece così la domanda: Voglio che sul momento tu mi dia in un piatto la testa di Giovanni Battista.
et contristatus rex propter iusiurandum et propter simul recumbentes noluit eam contristare
Il re ne fu grandemente attristato; ma a motivo de’ giuramenti fatti e dei commensali, non volle dirle di no;
sed misso speculatore praecepit adferri caput eius in disco et decollavit eum in carcere
e mandò subito una guardia con l’ordine di portargli la testa di lui.
et adtulit caput eius in disco et dedit illud puellae et puella dedit matri suae
E quegli andò, lo decapitò nella prigione, e ne portò la testa in un piatto, e la dette alla fanciulla, e la fanciulla la dette a sua madre.
quo audito discipuli eius venerunt et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monumento
I discepoli di Giovanni, udita la cosa, andarono a prendere il suo corpo e lo deposero in un sepolcro.
et convenientes apostoli ad Iesum renuntiaverunt illi omnia quae egerant et docuerant
Or gli apostoli, essendosi raccolti presso Gesù gli riferirono tutto quello che avean fatto e insegnato.
et ait illis venite seorsum in desertum locum et requiescite pusillum erant enim qui veniebant et rediebant multi et nec manducandi spatium habebant
Ed egli disse loro: Venitevene ora in disparte, in luogo solitario, e riposatevi un po’. Difatti, era tanta la gente che andava e veniva, che essi non aveano neppur tempo di mangiare.
et ascendentes in navi abierunt in desertum locum seorsum
Partirono dunque nella barca per andare in un luogo solitario in disparte.
et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi et pedestre et de omnibus civitatibus concurrerunt illuc et praevenerunt eos
E molti li videro partire e li riconobbero; e da tutte le città accorsero là a piedi e vi giunsero prima di loro.
et exiens vidit multam turbam Iesus et misertus est super eos quia erant sicut oves non habentes pastorem et coepit docere illos multa
E come Gesù fu sbarcato, vide una gran moltitudine e n’ebbe compassione, perché erano come pecore che non hanno pastore; e si mise ad insegnar loro molte cose.
et cum iam hora multa fieret accesserunt discipuli eius dicentes desertus est locus hic et iam hora praeterivit
Ed essendo già tardi, i discepoli gli s’accostarono e gli dissero: Questo luogo è deserto ed è già tardi;
dimitte illos ut euntes in proximas villas et vicos emant sibi cibos quos manducent
licenziali, affinché vadano per le campagne e per i villaggi d’intorno a comprarsi qualcosa da mangiare.
et respondens ait illis date illis manducare et dixerunt ei euntes emamus denariis ducentis panes et dabimus eis manducare
Ma egli rispose loro: Date lor voi da mangiare. Ed essi a lui: Andremo noi a comprare per dugento danari di pane e daremo loro da mangiare?
et dicit eis quot panes habetis ite et videte et cum cognovissent dicunt quinque et duos pisces
Ed egli domandò loro: Quanti pani avete? andate a vedere. Ed essi, accertatisi, risposero: Cinque, e due pesci.
et praecepit illis ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride faenum
Allora egli comandò loro di farli accomodar tutti a brigate sull’erba verde;
et discubuerunt in partes per centenos et per quinquagenos
e si assisero per gruppi di cento e di cinquanta.
et acceptis quinque panibus et duobus piscibus intuens in caelum benedixit et fregit panes et dedit discipulis suis ut ponerent ante eos et duos pisces divisit omnibus
Poi Gesù prese i cinque pani e i due pesci, e levati gli occhi al cielo, benedisse e spezzò i pani, e li dava ai discepoli, affinché li mettessero dinanzi alla gente; e i due pesci spartì pure fra tutti.
et manducaverunt omnes et saturati sunt
E tutti mangiarono e furon sazi;
et sustulerunt reliquias fragmentorum duodecim cofinos plenos et de piscibus
e si portaron via dodici ceste piene di pezzi di pane, ed anche i resti dei pesci.
erant autem qui manducaverunt quinque milia virorum
E quelli che avean mangiato i pani erano cinquemila uomini.
et statim coegit discipulos suos ascendere navem ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam dum ipse dimitteret populum
Subito dopo Gesù obbligò i suoi discepoli a montar nella barca e a precederlo sull’altra riva, verso Betsaida, mentre egli licenzierebbe la moltitudine.
et cum dimisisset eos abiit in montem orare
E preso commiato, se ne andò sul monte a pregare.
et cum sero esset erat navis in medio mari et ipse solus in terra
E fattosi sera, la barca era in mezzo al mare ed egli era solo a terra.
et videns eos laborantes in remigando erat enim ventus contrarius eis et circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans super mare et volebat praeterire eos
E vedendoli che si affannavano a remare perché il vento era loro contrario, verso la quarta vigilia della notte, andò alla loro volta, camminando sul mare; e voleva oltrepassarli;
at illi ut viderunt eum ambulantem super mare putaverunt fantasma esse et exclamaverunt
ma essi, vedutolo camminar sul mare, pensarono che fosse un fantasma e si dettero a gridare;
omnes enim eum viderunt et conturbati sunt et statim locutus est cum eis et dixit illis confidite ego sum nolite timere
perché tutti lo videro e ne furono sconvolti. Ma egli subito parlò loro e disse: State di buon cuore, son io; non temete!
et ascendit ad illos in navem et cessavit ventus et plus magis intra se stupebant
E montò nella barca con loro, e il vento s’acquetò; ed essi più che mai sbigottirono in loro stessi,
non enim intellexerant de panibus erat enim cor illorum obcaecatum
perché non avean capito il fatto de’ pani, anzi il cuor loro era indurito.
et cum transfretassent pervenerunt in terram Gennesareth et adplicuerunt
Passati all’altra riva, vennero a Gennesaret e vi presero terra.
cumque egressi essent de navi continuo cognoverunt eum
E come furono sbarcati, subito la gente, riconosciutolo,
et percurrentes universam regionem illam coeperunt in grabattis eos qui se male habebant circumferre ubi audiebant eum esse
corse per tutto il paese e cominciarono a portare qua e là i malati sui loro lettucci, dovunque sentivano dire ch’egli si trovasse.
et quocumque introibat in vicos vel in villas aut civitates in plateis ponebant infirmos et deprecabantur eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quotquot tangebant eum salvi fiebant
E da per tutto dov’egli entrava, ne’ villaggi, nelle città, e nelle campagne, posavano gl’infermi per le piazze e lo pregavano che li lasciasse toccare non foss’altro che il lembo del suo vestito. E tutti quelli che lo toccavano, erano guariti.