Psalms 104

benedicite Domino universa opera eius in omnibus locis potestatis eius benedic anima mea Domino

Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es nimis gloria et decore indutus es

Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;

amictus luce quasi vestimento extendens caelos ut pellem

Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

qui tegis aquis cenacula eius qui ponis nubes currum tuum qui ambulas super pinnas venti

Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

qui facis angelos tuos spiritus ministros tuos ignem urentem

Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.

qui fundasti terram super basem suam non commovebitur in saeculum et in saeculum

La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

abysso quasi vestimento operuisti eam super montes stabunt aquae

De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.

ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt

Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.

ascendent montes et descendent campi ad locum quem fundasti eis

Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.

terminum posuisti quem non pertransibunt nec revertentur ut operiant terram

Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

qui emittis fontes in convallibus ut inter medios montes fluant

Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.

ut bibant omnia animalia regionum et reficiat onager sitim suam

Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.

super ea volucres caeli morabuntur de medio nemorum dabunt vocem

Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.

qui inrigas montes de cenaculis tuis de fructu operum tuorum implebitur terra

Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

germinans herbam iumentis et faenum servituti hominum ut educat panem de terra

Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

et vinum laetificat cor hominis ad exhilarandam faciem oleo panis autem cor hominis roborat

Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

saturabuntur ligna Domini cedri Libani quas plantasti

Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;

ibi aves nidificabunt milvo abies domus eius

La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.

montes excelsi cervis petra refugium ericiis

Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

fecit lunam per tempora sol cognovit occubitum suum

Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;

posuisti tenebras et facta est nox in ipsa moventur omnes bestiae silvae

La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.

leones rugientes ad praedam et quaerentes a Deo escam sibi

Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.

oriente sole recedent et in speluncis suis cubabunt

Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.

egreditur homo ad opus suum et ad servitutem suam usque ad vesperam

Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.

quam multa sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua

Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

hoc mare magnum et latum manibus ibi reptilia innumerabilia animalia parva cum grandibus

Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.

ibi naves pertranseunt Leviathan istum plasmasti ut inluderet ei

Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.

omnia in te sperant ut des cibum eis in tempore suo

Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.

dante te illis colligent aperiente manum tuam replebuntur bono

Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

abscondes vultum tuum et turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur

Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.

emittes spiritum tuum et creabuntur et instaurabis faciem terrae

Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.

sit gloria Domini in sempiternum laetabitur Dominus in operibus suis

Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.

qui respicit terram et tremet tangit montes et fumabunt

Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

cantabo Domino in vita mea psallam Deo quamdiu sum

Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.

placeat ei eloquium meum ego autem laetabor in Domino

Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!