Job 28

Отож, має срібло своє джерело, і є місце для золота, де його чистять,
نقره از معدن استخراج می‌شود و طلا را در کوره تصفیه می‌کنند.
залізо береться із пороху, з каменя мідь виплавляється.
آهن را از زمین به دست می‌آورند و مس را از ذوب کردن سنگها.
Людина кладе для темноти кінця, і докраю досліджує все, і шукає каміння у темряві та в смертній тіні:
مردم در اعماق تاریکی جستجو می‌کنند و برای سنگهای معدنی تا دورترین نقطهٔ زمین به جستجو می‌پردازند.
ламає в копальні далеко від мешканця; забуті ногою людини, висять місця, віддалені від чоловіка.
فراتر از جایی که کسی زندگی کند یا پای بشری به آنجا رسیده باشد و از طنابها خود را آویزان کرده به درون می‌روند.
Земля хліб із неї походить, а під нею порито, немов би огнем,
سطح زمین خوراک به بار می‌آورد، درحالی‌که در زیر هستهٔ همین زمین، آتش مذاب نهفته است.
місце сапфіру каміння її, й порох золота в ній.
سنگهای زمین دارای یاقوت و خاک آن دارای طلا می‌باشد.
Стежка туди не знає її хижий птах, її око орлине не бачило,
نه پرندگان شکاری راه آن معادن را می‌دانند و نه لاشخورها در بالای آنها پرواز کرده‌اند.
не ступала по ній молода звірина, не ходив нею лев.
شیر و حیوان درندهٔ دیگری در آن جاها قدم نزده‌ است.
Чоловік свою руку по кремінь витягує, гори від кореня перевертає,
امّا مردم، سنگ خارا را می‌شکنند و کوهها را از بیخ می‌کنند،
пробиває у скелях канали, і все дороге бачить око його!
صخره‌‌ها را می‌شکافند و سنگهای نفیس به دست می‌آورند.
Він загачує ріки від виливу, а заховані речі виводить на світло.
سرچشمهٔ دریاها را می‌کاوند و چیزهای نهفته را بیرون می‌آورند.
Та де мудрість знаходиться, і де місце розуму?
امّا حکمت را در کجا می‌توان یافت و دانش در کجا پیدا می‌شود؟
Людина не знає ціни їй, і вона у країні живих не знаходиться.
انسان فانی راه آن را نمی‌داند و در دنیای زندگان پیدا نمی‌شود.
Безодня говорить: Вона не в мені! і море звіщає: Вона не зо мною!
اعماق اقیانوس‌ها می‌گویند که حکمت پیش ما نیست و در اینجا پیدا نمی‌شود.
Щирого золота дати за неї не можна, і не важиться срібло ціною за неї.
حکمت را نمی‌توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است،
Не важать за неї офірського золота, ні дорогого оніксу й сапфіру.
گرانبهاتر است از طلا و جواهرات نفیس.
Золото й скло не рівняються в вартості їй, і її не зміняти на посуд із щирого золота.
طلا و الماس را نمی‌توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس مبادله نمی‌شود.
Коралі й кришталь і не згадуються, а набуток премудрости ліпший за перли!
ارزش حکمت بمراتب بالاتر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.
Не рівняється їй етіопський топаз, і не важиться золото щире за неї.
یاقوت کبود و طلای خالص را نمی‌توان با حکمت مقایسه کرد.
А мудрість ізвідки проходить, і де місце розуму?
پس حکمت را از کجا می‌توان به دست آورد و منشأ دانش کجاست؟
Бо вона від очей усього живого захована, і від птаства небесного скрита вона.
حکمت از نظر تمام موجودات زنده پوشیده است و حتّی پرندگان هوا نیز آن را نمی‌بینند.
Аваддон той і смерть промовляють: Ушима своїми ми чули про неї лиш чутку!
مرگ و نیستی ادّعا می‌کنند که فقط شایعه‌ای از آن شنیده‌اند.
Тільки Бог розуміє дорогу її, й тільки Він знає місце її!
تنها خدا راه حکمت را می‌شناسد و می‌داند آن را در کجا می‌توان یافت.
Бо Він аж на кінці землі придивляється, бачить під небом усім.
زیرا هیچ گوشهٔ زمین از او پوشیده نیست، و هر چیزی را که در زیر آسمان است می‌بیند.
Коли Він чинив вагу вітрові, а воду утворював мірою,
خدا، به باد قدرت وزیدن می‌دهد و حدود و اندازهٔ دریاها را تعیین می‌کند.
коли Він уставу складав для дощу та дороги для блискавки грому,
به باران فرمان می‌دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شوند.
тоді Він побачив її та про неї повів, міцно поставив її та її дослідив!
پس او می‌داند که حکمت در کجاست. او آن را امتحان کرد، ارزش آن را دیده تأیید فرمود.
І сказав Він людині тоді: Таж страх Господній це мудрість, а відступ від злого це розум!
آنگاه به بشر گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعی و پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»