Job 20

Και απεκριθη Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε

respondens autem Sophar Naamathites dixit

Δια τουτο οι στοχασμοι μου με κινουσιν εις το να αποκριθω, και δια τουτο σπευδω.

idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur

Ηκουσα την εις εμε ονειδιστικην επιπληξιν, και το πνευμα της συνεσεως μου με καμνει να αποκριθω.

doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi

Δεν γνωριζεις τουτο παλαιοθεν αφ οτου ο ανθρωπος ετεθη επι της γης,

hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram

οτι ο θριαμβος των ασεβων ειναι ολιγοχρονιος, και η χαρα του υποκριτου στιγμαια.

quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti

Και αν το μεγαλειον αυτου αναβη εις τους ουρανους και η κεφαλη αυτου φθαση εως των νεφελων,

si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit

θελει αφανισθη διαπαντος ως κοπρος αυτου οσοι εβλεπον αυτον θελουσι λεγει, Που εκεινος;

quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est

θελει πεταξει ως ονειρον και δεν θελει ευρεθη και, ως ορασις της νυκτος θελει εξαφανισθη.

velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna

Και ο οφθαλμος οστις εβλεπεν αυτον δεν θελει ιδει αυτον πλεον και ο τοπος αυτου δεν θελει πλεον γνωρισει αυτον.

oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus

Οι υιοι αυτου θελουσι ζητησει την ευνοιαν των πτωχων, και αι χειρες αυτου θελουσιν επιστρεψει τα αγαθα αυτων.

filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum

Τα οστα αυτου γεμουσιν απο των αμαρτηματων της νεοτητος αυτου, και θελουσι κοιμηθη μετ αυτου εν χωματι.

ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient

Αν και η κακια ηναι γλυκεια εν τω στοματι αυτου, κρυπτη αυτην υπο την γλωσσαν αυτου

cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua

αν και περιθαλπη αυτην και δεν αφινη αυτην, αλλα κρατη αυτην εν τω μεσω του ουρανισκου αυτου

parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo

ομως η τροφη αυτου θελει αλλοιωθη εις τα εντοσθια αυτου χολη ασπιδων θελει γεινει εν αυτω.

panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus

Τα πλουτη οσα κατεπιε, θελει εξεμεσει ο Θεος θελει εκσπασει αυτα απο της κοιλιας αυτου.

divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus

Φαρμακιον ασπιδων θελει θηλασει γλωσσα εχιδνης θελει θανατωσει αυτον.

caput aspidum suget occidet eum lingua viperae

Δεν θελει ιδει τους ποταμους, τους ρυακας τους ρεοντας μελι και βουτυρον.

non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri

Εκεινο, δια το οποιον εκοπιασε, θελει αποδωσει και δεν θελει καταπιει αυτο κατα την αποκτησιν θελει γεινει η αποδοσις αυτου, και δεν θελει χαρη.

luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit

Διοτι κατεθλιψεν, εγκατελιπε τους πενητας ηρπασεν οικιαν, την οποιαν δεν ωκοδομησε.

quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam

Βεβαιως δεν θελει γνωρισει αναπαυσιν εν τη κοιλια αυτου δεν θελει διασωσει ουδεν εκ των επιθυμητων αυτου.

nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit

Δεν θελει μεινει εις αυτον ουδεν προς τροφην οθεν δεν θελει ελπισει επι τα αγαθα αυτου.

non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius

Εν τη πληρει αφθονια αυτου θελει επελθει επ αυτον στενοχωρια πασα η δυναμις της ταλαιπωριας θελει επιπεσει επ αυτον.

cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum

Ενω καταγινεται να εμπληση την κοιλιαν αυτου, ο Θεος θελει αποστειλει τον θυμον της οργης αυτου επ αυτον, και θελει επιβρεξει αυτον κατ αυτου ενω τρωγει.

utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum

Ενω φευγει το οπλον το σιδηρουν, το χαλκινον τοξον θελει διαπερασει αυτον.

fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum

Το βελος συρεται και διαπερα το σωμα, και η αστραπτουσα ακμη εξερχεται εκ της χολης αυτου. Τρομοι ειναι επ αυτον,

eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles

παν σκοτος κρυπτεται εν τοις ταμειοις αυτου πυρ ασβεστον θελει κατατρωγει αυτον οσοι εναπελειφθησαν εν τη σκηνη αυτου θελουσι δυστυχει.

omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo

Ο ουρανος θελει ανακαλυψει την ανομιαν αυτου και η γη θελει σηκωθη κατ αυτου.

revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum

Η περιουσια του οικου αυτου θελει αφανισθη θελει διαρρευσει εν τη ημερα της κατ αυτου οργης.

apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei

Αυτη ειναι η παρα του Θεου μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια η διωρισμενη εις αυτον παρα του Θεου.

haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino