Proverbs 7

Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.

Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.

Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.

Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.

Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου

Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.

Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.

Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου

Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων

Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,

Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,

εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω

En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.

και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,

Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

φλυαρος και αναιδης οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης

Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.

τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.

Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.

Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,

Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:

Εχω θυσιας ειρηνικας σημερον απεδωκα τας ευχας μου

Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.

δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα

Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.

εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου

Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.

εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον

Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης ας εντρυφησωμεν εις ερωτας

Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.

διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν

Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.

La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.

Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.

Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,

Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;

εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.

Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.

Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.

Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.

Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;

Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ αυτης.

Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.

Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.

Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.