Job 13

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten’le konuşmak, Davamı Tanrı’yla tartışmak istiyorum.

Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O’nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

O’nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı’nın davasını mı savunacaksınız?

Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O’nu da mı aldatacaksınız?

Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

Gizlice O’nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

O’nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O’nun karşısına çıkamaz.

Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.

Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.