Psalms 104

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

Kite m' di Seyè a mèsi! Seyè, Bondye mwen, ala gwo pouvwa ou gwo! Devan ou se respè, se chapo ba!

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

Ou vlope kò ou nan yon gwo limyè. Ou louvri syèl la tankou yon tant pou ou rete.

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

Ou bati kay ou sou nwaj yo ki plen dlo. Ou pran nwaj yo sèvi ou cha, yon kouran van ap pouse ou ale.

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Ou fè van yo pote komisyon pou ou. Ou fè zèklè yo tounen sèvitè ou.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Ou mete latè kanpe fèm sou fondasyon li. Anyen pa ka brannen l'.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

Ou mete lanmè sou li tankou yon rad, dlo te kouvri tout mòn yo.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

Men, lè ou parèt devan yo, yo pran kouri. Lè yo tande loraj ou gwonde, yo met deyò.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Yo kouri desann sou mòn yo, yo pase nan fon yo, y' al pran plas ou te pare pou yo.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

Ou ba yo limit pou yo pa janm depase, pou yo pa tounen vin kouvri latè ankò.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

Ou fè sous dlo koule nan fon yo. Ou fè dlo koule nan mitan mòn yo.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

Yo bay dlo pou bèt nan bwa yo bwè. Bourik nan bwa yo vin bwè lè yo swaf dlo.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

Zwezo fè nich sou pyebwa ki bò dlo yo. Y'ap chante byen fò nan tout branch yo.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Ou rete nan syèl la, ou voye lapli wouze mòn yo. Ou kouvri tè a ak benediksyon ou.

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

Ou fè zèb pouse pou bèt yo manje. Ou fè plant moun bezwen yo grandi pou latè ka donnen manje,

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

pou latè ka donnen rezen ki bay diven pou fè kè lèzòm kontan, lwil pou fè figi yo fre, pen pou ba yo fòs.

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Pyebwa Seyè yo, pye sèd li menm li te plante nan peyi Liban an, yo jwenn tou sa yo bezwen.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

Se la zwazo fè nich yo. Sigòy fè kay yo sou tèt pyebwa yo.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Mòn apik yo se pou kabrit mawon yo ye. Daman kache nan twou wòch yo.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Ou te fè lalin pou l' make jou yo. Solèy la konnen kilè pou l' kouche.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Ou fè fènwa tonbe sou peyi a, li lannwit. Tout bèt nan rakbwa yo soti deyò.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

Jenn lyon yo ap gwonde, y'ap chache manje. Y'ap mande Bondye ba yo manje.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Lè solèy leve, yo wete kò yo, y' al kouche nan twou yo.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

Moun soti pou y' al travay, wi, pou y' al travay jouk solèy kouche.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

Seyè, ou fè anpil bagay! Ou fè yo avèk bon konprann. Latè plen ak bagay ou fè.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

Gade gwo lanmè a, li laj, li fon. Gen kantite bèt k'ap viv ladan l', gwo kou piti.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Se sou li gwo batiman yo ap pwonmennen. Gwo bèt lanmè ou te fè a, levyatan an, ap jwe ladan l'.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Se sou ou tout bèt sa yo konte, pou ou ba yo manje lè yo bezwen.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Ou ba yo manje, yo manje. Ou louvri men ou, yo manje plen vant yo.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Vire ou vire do ou, yo pran tranble. Lè ou wete souf yo, yo mouri frèt, yo tounen nan pousyè kote yo te soti a.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

Men, lè ou soufle souf ou, ou bay lavi ankò. Konsa, ou bay latè yon lòt figi.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

Se pou bèl pouvwa Seyè a rete jan l' ye a pou tout tan. Se pou Seyè a kontan ak tou sa li fè.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

Li gade latè, latè pran tranble. Li manyen mòn yo, mòn yo pran fè lafimen.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

M'ap pase tout lavi m' ap chante pou Seyè a. M'ap fè lwanj Bondye pandan tout tan m'ap viv la.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

Mwen ta swete pawòl mwen fè l' plezi, paske se li ki fè kè m' kontan.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!

Se pou moun k'ap fè sa ki mal yo disparèt sou latè. Se pou pa gen mechan ankò! Kite m' di Seyè a mèsi! Lwanj pou Seyè a!