Psalms 38

Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!

(По слав. 37) Псалм на Давид. За възпоменание. ГОСПОДИ, не ме обвинявай в негодуванието Си и не ме наказвай в яростта Си!

Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.

Защото стрелите Ти се забиха в мен и ръката Ти тежи върху мен.

Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

Няма здраво място в плътта ми поради Твоя гняв; няма мир в костите ми поради моя грях.

Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

Защото беззаконията ми надвишиха главата ми, като тежко бреме много ми натежаха.

Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.

Смърдят, гноясват раните ми заради безумието ми.

Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

Превит съм и съвсем се прегърбих, цял ден ходя скърбейки.

Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

Защото слабините ми са пълни с огън и в плътта ми няма здраво място.

Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

Отпаднал съм и съвсем съкрушен; рева от стона на сърцето си.

Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

Господи, пред Теб е цялото ми желание и въздишането ми не е скрито от Теб.

Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

Сърцето ми тупти, силата ми ме остави, а светлината на очите ми — и тя не е у мен.

Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.

Любимите ми и приятелите ми странят от раната ми и роднините ми стоят надалеч.

Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.

И онези, които търсят живота ми, залагат примки, онези, които търсят злото ми, говорят за унищожение и цял ден замислят измама.

Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;

Но аз съм като глух, не чувам, и като ням, който не отваря устата си.

Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.

Да, аз съм като човек, който не чува, и в чиито уста няма оправдание.

Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!

Защото на Теб се надявам, ГОСПОДИ, Ти ще отговориш, Господи Боже мой.

Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”

Понеже казах: Да не тържествуват над мен! При подхлъзването на крака ми се големеят против мен.

Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.

Защото съм близо до падане и болката ми е постоянно пред мен.

Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

Понеже признавам беззаконието си, наскърбен съм заради греха си.

Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.

Но враговете ми са живи и многобройни и много са онези, които ме мразят без причина.

İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.

И онези, които отплащат зло за добро, ми се противят, понеже следвам доброто.

Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!

Не ме оставяй, ГОСПОДИ! Боже мой, от мен не се отдалечавай!

Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!

Побързай да ми помогнеш, Господи, спасение мое!