Proverbs 14

Bawa't pantas na babae ay nagtatayo ng kaniyang bahay: nguni't binubunot ng mangmang, ng kaniyang sariling mga kamay.
Мудра жінка будує свій дім, а безумна своєю рукою руйнує його.
Siyang lumalakad sa kaniyang katuwiran ay natatakot sa Panginoon: nguni't siyang suwail sa kaniyang mga lakad ay humahamak sa kaniya.
Хто ходить в простоті своїй, боїться той Господа, а в кого дороги криві, той погорджує Ним.
Sa bibig ng mangmang ay may tungkod ng kapalaluan: nguni't ang mga labi ng pantas ay mangagiingat ng mga yaon.
На устах безумця галузка пихи, а губи премудрих їх стережуть.
Kung saan walang baka, ang bangan ay malinis: nguni't ang karamihan ng bunga ay nasa kalakasan ng baka.
Де немає биків, там ясла порожні, а щедрість врожаю у силі вола.
Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.
Свідок правдивий не лже, а свідок брехливий говорить неправду.
Ang manglilibak ay humahanap ng karunungan at walang nasusumpungan: nguni't ang kaalaman ay madali sa kaniya na naguunawa.
Насмішник шукає премудрости, та надаремно, пізнання легке для розумного.
Paroon ka sa harapan ng taong mangmang, at hindi mo mamamalas sa kaniya ang mga labi ng kaalaman:
Ходи здалека від людини безумної, і від того, в кого мудрих уст ти не бачив.
Ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.
Мудрість розумного то розуміння дороги своєї, а глупота дурних то омана.
Ang mangmang ay tumutuya sa sala: nguni't sa matuwid ay may mabuting kalooban.
Нерозумні сміються з гріха, а між праведними уподобання.
Nalalaman ng puso ang kaniyang sariling kapaitan; at ang tagaibang lupa ay hindi nakikialam ng kaniyang kagalakan.
Серце знає гіркоту своєї душі, і в радість його не втручається інший.
Ang bahay ng masama ay mababagsak: nguni't ang tolda ng matuwid ay mamumukadkad.
Буде вигублений дім безбожних, а намет безневинних розквітне.
May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.
Буває, дорога людині здається простою, та кінець її стежка до смерти.
Maging sa pagtawa man ang puso ay nagiging mapanglaw; at ang wakas ng kasayahan ay kabigatan ng loob.
Також іноді і від сміху болить серце, і закінчення радости смуток.
Ang tumatalikod ng kaniyang puso ay mabubusog ng kaniyang sariling mga lakad: at masisiyahang loob ang taong mabuti.
Хто підступного серця, насититься той із доріг своїх, а добра людина із чинів своїх.
Pinaniniwalaan ng musmos ang bawa't salita: nguni't ang mabait ay tumitinging mabuti sa kaniyang paglakad.
Вірить безглуздий в кожнісіньке слово, а мудрий зважає на кроки свої.
Ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.
Мудрий боїться й від злого вступає, нерозумний же гнівається та сміливий.
Siyang nagagalit na madali ay gagawang may kamangmangan: at ang taong may masamang katha ay ipagtatanim.
Скорий на гнів учиняє глупоту, а людина лукава зненавиджена.
Ang musmos ay nagmamana ng kamangmangan: nguni't ang mabait ay puputungan ng kaalaman.
Нерозумні глупоту вспадковують, а мудрі знанням коронуються.
Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti; at ang masama ay sa mga pintuang-daan ng matuwid.
Поклоняться злі перед добрими, а безбожники при брамах праведного.
Ipinagtatanim ang dukha maging ng kaniyang kapuwa: nguni't ang mayaman ay maraming kaibigan.
Убогий зненавиджений навіть ближнім своїм, а в багатого друзі численні.
Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay nagkakasala: nguni't siyang naaawa sa dukha ay mapalad siya.
Хто погорджує ближнім своїм, той грішить, а ласкавий до вбогих блаженний.
Hindi ba sila nagkakamali na kumakatha ng kasamaan? Nguni't kaawaan at katotohanan ay sasa kanila na nagsisikatha ng mabuti.
Чи ж не блудять, хто оре лихе? А милість та правда для тих, хто оре добро.
Sa lahat ng gawain ay may pakinabang: nguni't ang tabil ng mga labi ay naghahatid sa karalitaan.
Кожна праця приносить достаток, але праця уст в недостаток веде.
Ang putong ng mga pantas ay ang kanilang mga kayamanan: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay kamangmangan lamang.
Корона премудрих їхня мудрість, а вінець нерозумних глупота.
Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng mga tao: nguni't siyang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay nagdaraya.
Свідок правдивий визволює душі, а свідок обманливий брехні торочить.
Sa pagkatakot sa Panginoon ay may matibay na pagkakatiwala: at ang kaniyang mga anak ay magkakaroon ng dakong kanlungan.
У Господньому страхові сильна надія, і Він пристановище дітям Своїм.
Ang pagkatakot sa Panginoon ay bukal ng kabuhayan, upang humiwalay sa mga silo ng kamatayan.
Страх Господній криниця життя, щоб віддалятися від пасток смерти.
Nasa karamihan ng bayan ang kaluwalhatian ng hari: nguni't na sa pangangailangan ng bayan ang kapahamakan ng pangulo.
У численності люду величність царя, а в браку народу погибіль володаря.
Siyang makupad sa pagkagalit ay may dakilang paguunawa: nguni't siyang madaling magalit ay nagbubunyi ng kamangmangan.
Терпеливий у гніві багаторозумний, а гнівливий вчиняє глупоту.
Ang tiwasay na puso ay buhay ng katawan: nguni't ang kapanaghilian ay kabulukan ng mga buto.
Лагідне серце життя то для тіла, а заздрість гнилизна костей.
Siyang pumipighati sa dukha ay humahamak sa Maylalang sa kaniya. Nguni't siyang naaawa sa mapagkailangan ay nagpaparangal sa kaniya.
Хто тисне нужденного, той ображає свого Творця, а хто милостивий до вбогого, той поважає Його.
Ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.
Безбожний у зло своє падає, а праведний повний надії й при смерті своїй.
Karunungan ay nagpapahinga sa puso niya na may paguunawa: nguni't ang nasa loob ng mga mangmang ay nalalaman.
Мудрість має спочинок у серці розумного, а що в нутрі безумних, те виявиться.
Ang katuwiran ay nagbubunyi ng bansa: nguni't ang kasalanan ay kakutyaan sa alinmang bayan.
Праведність люд підіймає, а беззаконня то сором народів.
Ang lingap ng hari ay sa lingkod na gumagawa na may kapantasan: nguni't ang kaniyang poot ay magiging laban sa nakahihiya.
Ласка царева рабові розумному, гнів же його проти того, хто соромить його.