Job 13

Narito, nakita ang lahat na ito ng aking mata, ang aking tainga ay nakarinig at nakaunawa.

Ось усе оце бачило око моє, чуло ухо моє, та й усе зауважило...

Kung ano ang iyong nalalaman, ay nalalaman ko rin naman: hindi ako huli sa inyo.

Як знаєте ви знаю й я, я не нижчий від вас,

Walang pagsalang ako'y magsasalita sa Makapangyarihan sa lahat, at nagnanasa akong makipagmatuwiranan sa Dios.

і я говоритиму до Всемогутнього, і переконувати хочу Бога!

Nguni't kayo'y mapagkatha ng mga kabulaanan. Kayong lahat ay mga manggagamot na walang kabuluhan.

Та неправду куєте тут ви, лікарі непутящі ви всі!

Mano nawa ay magsitahimik kayong lahat! At magiging inyong karunungan.

О, коли б ви насправді мовчали, то вам це за мудрість було б!...

Dinggin ninyo ngayon ang aking pangangatuwiran, at inyong dinggin ang mga pagsasanggalang ng aking mga labi.

Послухайте но переконань моїх: і вислухайте заперечення уст моїх.

Kayo ba'y mangagsasalita ng kalikuan dahil sa Dios, at mangungusap ng karayaan dahil sa kaniya?

Чи будете ви говорити неправду про Бога, чи будете ви говорити оману про Нього?

Inyo bang lilingapin ang kaniyang pagka Dios? Inyo bang ipakikipagtalo ang Dios?

Чи будете ви уважати на Нього? Чи за Бога на прю постаєте?

Mabuti ba na kayo'y siyasatin niya? O kung paanong dinadaya ang isang tao ay inyo bang dadayain siya?

Чи добре, що вас Він дослідить? Чи як з людини сміються, так будете ви насміхатися з Нього?

Walang pagsalang sasawayin niya kayo, kung lihim na kayo'y tatangi ng pagkatao.

Насправді Він вас покарає, якщо будете ви потурати таємно особі!

Hindi ba kayo tatakutin ng kaniyang karilagan, at ang gulat sa kaniya ay sasa inyo?

Чи ж велич Його не настрашує вас, і не нападає на вас Його страх?

Ang inyong mga alaalang sabi ay kawikaang abo, ang inyong mga pagsasanggalang ay mga pagsasanggalang na putik.

Ваші нагадування це прислів'я із попелу, ваші башти це глиняні башти!

Magsitahimik kayo, bayaan ninyo ako, na ako'y makapagsalita, at paratingin sa akin ang darating.

Мовчіть передо мною, а я говоритиму, і нехай щобудь прийде на мене!

Bakit kakagatin ng aking mga ngipin ang aking laman, at aking ilalagay ang aking buhay sa aking kamay?

Нащо дертиму я своє тіло зубами своїми, а душу свою покладу в свою руку?

Bagaman ako'y patayin niya, akin ding hihintayin siya: gayon ma'y aking aalalayan ang aking mga lakad sa harap niya.

Ось Він мене вб'є, і я надії не матиму, але перед обличчям Його про дороги свої сперечатися буду!

Ito man ay magiging aking kaligtasan; sapagka't ang isang di banal ay hindi makahaharap sa kaniya.

І це мені буде спасінням, бо перед обличчя Його не підійде безбожний.

Pakinggan ninyong masikap ang aking pananalita, at ang aking pahayag ay sumainyong mga pakinig.

Направду послухайте слова мого, а моє це освідчення в ваших ушах нехай буде.

Narito, ngayon, aking inayos ang aking usap; talastas ko na ako'y matuwid.

Ось я суд спорядив, бо я справедливий, те знаю!

Sino ang makikipagtalo sa akin? Sapagka't ngayo'y tatahimik ako at malalagot ang aking hininga.

Хто той, що буде зо мною провадити прю? Бо тепер я замовк би й помер би...

Dalawang bagay lamang ang huwag mong gawin sa akin, kung magkagayo'y hindi ako magkukubli sa iyong mukha:

Тільки двох цих речей не роби Ти зо мною, тоді від обличчя Твого я не буду ховатись:

Iurong mo ng malayo ang iyong kamay sa akin; at huwag akong takutin ng pangingilabot sa iyo.

віддали Свою руку від мене, а Твій страх хай мене не жахає!...

Kung magkagayo'y tumawag ka, at ako'y sasagot; o papagsalitain mo ako, at sumagot ka sa akin.

Тоді клич, а я відповідатиму, або я говоритиму, Ти ж мені відповідь дай!

Ilan ang aking mga kasamaan at mga kasalanan? Ipakilala mo sa akin ang aking pagsalangsang at ang aking kasalanan.

Скільки в мене провин та гріхів? Покажи Ти мені мій переступ та гріх мій!

Bakit ikinukubli mo ang iyong mukha, at inaari mo akong iyong kaaway?

Чому Ти ховаєш обличчя Своє і вважаєш мене Собі ворогом?

Iyo bang pangingilabutin ang isang dahong pinapaspas ng hangin? At iyo bang hahabulin ang dayaming tuyo?

Чи Ти будеш страхати завіяний вітром листок? Чи Ти соломину суху будеш гнати?

Sapagka't ikaw ay sumusulat ng mga mabigat na bagay laban sa akin, at ipinamamana mo sa akin ang mga kasamaan ng aking kabataan:

Бо Ти пишеш на мене гіркоти й провини мого молодечого віку даєш на спадок мені,

Iyo ring inilalagay ang aking mga paa sa pangawan, at pinupuna mo ang lahat kong landas: ikaw ay gumuguhit ng isang guhit sa palibot ng mga talampakan ng aking mga paa:

і в кайдани заковуєш ноги мої, і всі дороги мої стережеш, назирці ходиш за мною,

Bagaman ako'y parang bagay na bulok na natutunaw, na parang damit na kinain ng tanga.

і він розпадається, мов та трухлявина, немов та одежа, що міль її з'їла!...