Job 20

Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,

Da tok Sofar fra Na'ama til orde og sa:

Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.

Derfor legger mine tanker mig svaret i munnen, og derfor stormer det i mig;

Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, at ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.

hånende tilrettevisning må jeg høre, og min ånd gir mig svar ut fra min innsikt.

Hindi mo ba nalalaman ito ng una, mula nang ang tao'y malagay sa lupa,

Vet du da ikke at slik har det vært fra evighet, fra den tid mennesker blev satt på jorden,

Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, at ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?

at de ugudeliges jubel er kort, og den gudløses glede bare varer et øieblikk?

Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, at ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;

Stiger enn hans stolthet til himmelen, og når enn hans hode til skyen,

Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?

så går han dog likesom sitt skarn til grunne for evig; de som så ham, spør: Hvor er han?

Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.

Som en drøm flyr han bort, og ingen finner ham mere; han jages bort som et nattesyn.

Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.

Det øie som så ham, ser ham ikke mere, og hans sted skuer ham ikke lenger.

Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, at ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.

Hans barn må søke småfolks yndest, og hans hender må gi hans gods tilbake.

Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.

Hans ben var fulle av ungdomskraft, men nu ligger den med ham i støvet.

Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;

Smaker enn det onde søtt i hans munn, skjuler han det under sin tunge,

Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;

sparer han på det og slipper det ikke, men holder det tilbake under sin gane,

Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.

så blir dog hans mat omskapt i hans innvoller og blir til ormegift i hans liv.

Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.

Han slukte gods, og han må spy det ut igjen; Gud driver det ut av hans buk.

Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.

Ormegift må han innsuge; huggormens tunge dreper ham.

Hindi niya matitingnan ang mga ilog, ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.

Han skal ikke få se bekker, elver av honning og elver av melk.

Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; ayon sa pag-aari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.

Han må gi tilbake det han har tjent, og får ikke nyte det; meget gods har han vunnet, men han får liten glede av det.

Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.

For han knuste småfolk og lot dem ligge der; han rante hus til sig, men får ikke bygge dem om;

Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.

han kjente aldri ro i sitt indre; han skal ikke slippe unda med sine skatter.

Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.

Det var intet som undgikk hans grådighet; derfor varer ikke hans lykke.

Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.

Midt i hans rikdom blir det trangt for ham; hver nødlidende vender sin hånd mot ham.

Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.

For å fylle hans buk sender Gud sin brennende vrede mot ham og lar sin mat regne på ham.

Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, at ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.

Flykter han for våben av jern, så gjennemborer en bue av kobber ham.

Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; mga kakilabutan ang sumasa kaniya.

Når han så drar pilen ut av sin rygg, og den lynende odd kommer frem av hans galle, da faller dødsredsler over ham.

Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.

Alt mørke er opspart for hans vel gjemte skatter; en ild som intet menneske puster til, fortærer ham; den eter det som er igjen i hans telt.

Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, at ang lupa ay babangon laban sa kaniya.

Himmelen åpenbarer hans misgjerning, og jorden reiser sig mot ham.

Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, ang kaniyang mga pag-aari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.

Det han har samlet i sitt hus, føres bort, det skylles bort på Guds vredes dag.

Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, at ang manang takda sa kaniya ng Dios.

Dette er den lodd som et ugudelig menneske får av Gud, den arv som er tilkjent ham av den Allmektige.