Job 19

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
Allora Giobbe rispose e disse:
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
"Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
Ecco, io grido: "Violenza!" e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia".