Job 9

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

Felele pedig Jób, és monda:

Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

Ímé, ha elragad *valamit,* ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, *és* együtt pörbe állanánk.

Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!