Job 5

 Ropa fritt; vem finnes, som svarar dig,  och till vilken av de heliga kan du vända dig?

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

 Se, dåren dräpes av sin grämelse,  och den fåkunnige dödas av sin bitterhet.

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

 Jag såg en dåre, fast var han rotad,  men plötsligt måste jag ropa ve över hans boning.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

 Ty hans barn gå nu fjärran ifrån frälsning,  de förtrampas i porten utan räddning.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

 Av hans skörd äter vem som är hungrig,  den rövas bort, om och hägnad med törnen;  efter hans rikedom gapar ett giller.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

 Ty icke upp ur stoftet kommer fördärvet,  ej ur marken skjuter olyckan upp;

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

 nej, människan varder född till olycka,  såsom eldgnistor måste flyga mot höjden.

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

 Men vore det nu jag, så sökte jag nåd hos Gud,  åt Gud hemställde jag min sak,

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

 åt honom som gör stora och outrannsakliga ting,  under, flera än någon kan räkna,

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

 åt honom som låter regnet falla på jorden  och sänder vatten ned över markerna,

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

 när han vill upphöja de ringa  och förhjälpa de sörjande till frälsning.

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

 Han är den som gör de klokas anslag om intet,  så att deras händer intet uträtta med förnuft;

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

 han fångar de visa i deras klokskap  och låter de illfundiga förhasta sig i sina rådslag:

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

 mitt på dagen råka de ut för mörker  och famla mitt i ljuset, likasom vore det natt.

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

 Så frälsar han från deras tungors svärd,  han frälsar den fattige ur den övermäktiges hand.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

 Den arme kan så åter hava ett hopp,  och orättfärdigheten måste tillsluta sin mun.

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

 Ja, säll är den människa som Gud agar;  den Allsmäktiges tuktan må du icke förkasta.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

 Ty om han och sargar, så förbinder han ock,  om han slår, så hela ock hans händer.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

 Sex gånger räddar han dig ur nöden,  ja, sju gånger avvändes olyckan från dig.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

 I hungerstid förlossar han dig från döden  och i krig undan svärdets våld.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

 När tungor svänga gisslet, gömmes du undan;  du har intet att frukta, när förhärjelse kommer.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

 Ja, åt förhärjelse och dyr tid kan du då le,  för vilddjur behöver du ej heller känna fruktan;

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

 ty med markens stenar står du i förbund,  och med djuren på marken har du ingått fred.

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

 Och du får se huru din hydda står trygg;  när du synar din boning, saknas intet däri.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

 Du får ock se huru din ätt förökas,  huru din avkomma bliver såsom markens örter.

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

 I graven kommer du, när du har hunnit din mognad,  såsom sädesskylen bärgas, då dess tid är inne.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

 Se, detta hava vi utrannsakat, och så är det;  hör därpå och betänk det väl.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.