Proverbs 26

 Såsom snö icke hör till sommaren och regn icke till skördetiden,  så höves det ej heller att dåren får ära.Ords. 17,16. 19,10.

Gelijk de sneeuw in den zomer, en gelijk de regen in den oogst, alzo past den zot de eer niet.

 Såsom sparven far sin kos, och såsom svalan flyger bort,  så far en oförtjänt förbannelse förbi.

Gelijk de mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek, die zonder oorzaak is, niet komen.

 Piskan för hästen, betslet för åsnan  och riset för dårarnas rygg!Ps. 32,9. Ords. 1O,13.

Een zweep is voor het paard, een toom voor den ezel, en een roede voor den rug der zotten.

 Svara icke dåren efter hans oförnuft,  så att du icke själv bliver honom lik.

Antwoord den zot naar zijn dwaasheid niet, opdat gij ook hem niet gelijk wordt.

 Svara dåren efter hans oförnuft,  för att han icke må tycka sig vara vis.

Antwoord den zot naar zijn dwaasheid, opdat hij in zijn ogen niet wijs zij.

 Den som sänder bud med en dåre,  han hugger själv av sig fötterna, och får olycka till dryck.Ords. 25,13.

Hij snijdt zich de voeten af, en drinkt geweld, die boodschappen zendt door de hand van een zot.

 Lika den lames ben, som hänga kraftlösa ned,  äro ordspråk i dårars mun.

Hef de benen van den kreupele op; alzo is een spreuk in den mond der zotten.

 Såsom att binda slungstenen fast vid slungan,  så är det att giva ära åt en dåre.

Gelijk hij, die een edel gesteente in een slinger bindt, alzo is hij, die den zot eer geeft.

 Såsom när en törntagg kommer i en drucken mans hand,  så är det med ordspråk i dårars mun.

Gelijk een doorn gaat in de hand eens dronkaards, alzo is een spreuk in den mond der zotten.

 En mästare gör själv allt,  men dåren lejer, och lejer vem som kommer.

De groten doen een iegelijk verdriet aan, en huren de zotten, en huren de overtreders.

 Lik en hund som vänder åter till i sina spyor  dåre som på nytt begynner sitt oförnuft.2 Petr. 2,22.

Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

 Ser du en man som tycker sig själv vara vis,  det är mer hopp om en dåre än om honom.Ords. 3,7. 29,20.

Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

 Den late säger: »Ett vilddjur är på vägen,  ja, ett lejon är på gatorna.Ords. 22,13.

De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

 Dörren vänder sig på sitt gångjärn,  och den late vänder sig i sin säng.

Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

 Den late sticker sin hand i fatet,  men finner det mödosamt att föra den åter till munnen.Ords. 19,21.

De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

 Den late tycker sig vara vis,  mer än sju som giva förståndiga svar.

De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

 Lik en som griper en hund i öronen  är den som förivrar sig vid andras kiv, där han går fram.

De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

 Lik en rasande, som slungar ut brandpilar  och skjuter och dödar,

Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

 är en man som bedrager sin nästa  och sedan säger: »Jag gjorde det ju på skämt.»

Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

 När veden tager slut, slocknar elden.  och när örontasslaren är borta, stillas trätan.Ords. 22,10.

Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

 Såsom glöd kommer av kol, och eld av ved,  så upptändes kiv av en trätgirig man.Ords. 15,18. Syr. 28,10 f.

De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

 Örontasslarens ord äro såsom läckerbitar  och tränga ned till hjärtats innandömen.Job 34,7. Ps. 55,22. Ords. 18,8.

De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

 Såsom silverglasering på ett söndrigt lerkärl  äro kärleksglödande läppar, där hjärtat är ondskefullt.

Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

 En fiende förställer sig i sitt tal,  men i sitt hjärta bär han på svek.

Die haat draagt, houdt zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

 Om han gör sin röst ljuvlig, så tro honom dock icke,  ty sjufaldig styggelse är i hans hjärta.

Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

 Hatet brukar list att fördölja sig med,  men den hatfulles ondska varder dock uppenbar i församlingen.

Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

 Den som gräver en grop, han faller själv däri,  och den som vältrar upp en sten, på honom rullar den tillbaka.Ps. 7,16. 9,16. 57,7. Pred. 10,8. Syr. 27,25 f.

Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

 En lögnaktig tunga hatar dem hon har krossat,  och en hal mun kommer fall åstad.

Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.