Job 5

AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: Él hiere, y sus manos curan.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Óyelo, y juzga tú para contigo.
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.