Job 30

MAS ahora los más mozos de días que yo, se ríen de mí; Cuyos padres yo desdeñara ponerlos con los perros de mi ganado.
Men koulye a, moun ki pi jenn pase m' yo ap pase m' nan rizib. Papa yo se moun mwen pa t' pran pou anyen, moun mwen pa ta menm mete ak chen m' pou gade mouton.
Porque ¿para qué yo habría menester la fuerza de sus manos, En los cuales había perecido con el tiempo?
Epitou, yo te twò fèb pou fè anyen pou mwen. Se te yon bann gason san kouraj.
Por causa de la pobreza y del hambre andaban solos; Huían á la soledad, á lugar tenebroso, asolado y desierto.
Mizè ak grangou te fini ak yo. Lannwit se grenn bwa yo te konn al souse nan savann kote moun pa rete.
Que cogían malvas entre los arbustos, Y raíces de enebro para calentarse.
Yo pran fèy raje pou yo manje. Ata rasin bayawonn pase.
Eran echados de entre las gentes, Y todos les daban grita como al ladrón.
Kote yo pase moun mete yo deyò, yo rele bare dèyè yo tankou vòlè.
Habitaban en las barrancas de los arroyos, En las cavernas de la tierra, y en las rocas.
Yo te blije al rete nan twou wòch, nan twou tè sou bò ravin yo.
Bramaban entre las matas, Y se reunían debajo de las espinas.
Y'ap rele tankou bèt mawon nan raje a. Yo fè pil sou pil nan savann lan.
Hijos de viles, y hombres sin nombre, Más bajos que la misma tierra.
Se te yon bann sanzave ki pa t' menm gen non. Yo te mete yo deyò nan peyi a.
Y ahora yo soy su canción, Y he sido hecho su refrán.
Koulye a, y'ap fè chante sou mwen. Y'ap bay istwa sou do m'.
Abomínanme, aléjanse de mí, Y aun de mi rostro no detuvieron su saliva.
Yo pè pwoche bò kote m' pou m' pa sal yo. Yo menm krache nan figi m'.
Porque Dios desató mi cuerda, y me afligió, Por eso se desenfrenaron delante de mi rostro.
Paske Bondye kraze kouraj mwen, li lage m' atè, kifè, mapou tonbe, kabrit manje fèy li.
Á la mano derecha se levantaron los jóvenes; Empujaron mis pies, Y sentaron contra mí las vías de su ruina.
Bann moun sa yo leve dèyè m', y'ap fè m' kouri. Yo lage dèyè m' pou yo pran m'.
Mi senda desbarataron, Aprovecháronse de mi quebrantamiento, Contra los cuales no hubo ayudador.
Yo sènen m' toupatou pou yo ka fini avè m'. Pa gen pesonn pou di yo pa fè sa.
Vinieron como por portillo ancho, Revolviéronse á mi calamidad.
Yo pase nan fant barikad, yo tonbe sou mwen. Yo pilonnen m' anba pye yo.
Hanse revuelto turbaciones sobre mí; Combatieron como viento mi alma, Y mi salud pasó como nube
Yon sèl latranblad pran mwen. Tankou yon kout van li kraze kouraj mwen. Tankou yon nwaj k'ap pase, tout byen m' yo disparèt.
Y ahora mi alma está derramada en mí; Días de aflicción me han aprehendido.
Koulye a, mwen prèt pou m' mouri. Lafliksyon ap fini avè m'.
De noche taladra sobre mí mis huesos, Y mis pulsos no reposan.
Lannwit, tout zo nan kò m' ap fè m' mal. Doulè ap manje m' anndan san rete.
Con la grande copia de materia mi vestidura está demudada; Cíñeme como el cuello de mi túnica.
Bondye ponyen m' nan kòlèt, l'ap chifonnen tout rad sou mwen.
Derribóme en el lodo, Y soy semejante al polvo y á la ceniza.
Li voye m' jete nan labou. Mwen pa pi bon pase pousyè tè ak sann dife.
Clamo á ti, y no me oyes; Preséntome, y no me atiendes.
Mwen rele nan pye ou, Bondye! Ou pa reponn mwen. Mwen kanpe devan ou, ou pa okipe m' menm.
Haste tornado cruel para mí: Con la fortaleza de tu mano me amenazas.
Ou pa menm moun lan ankò. W'ap malmennen m'. Ou soti pou pèsekite m' ak tout fòs ou.
Levantásteme, é hicísteme cabalgar sobre el viento, Y disolviste mi sustancia.
Ou fè van pote m' ale. M'ap vole tankou pay. Ou voye yon van tanpèt boulvèse m'.
Porque yo conozco que me reduces á la muerte; Y á la casa determinada á todo viviente.
Wi, mwen konnen byen pwòp w'ap mennen m' pou m' al mouri, pou m' al sibi sò k'ap tann tout moun lan.
Mas él no extenderá la mano contra el sepulcro; ¿Clamarán los sepultados cuando él los quebrantare?
Poukisa w'ap atake yon moun ki tou fin mouri, yon moun ki pa ka fè anyen ankò pase mande padon?
¿No lloré yo al afligido? Y mi alma ¿no se entristeció sobre el menesteroso?
Eske mwen pa t' nan lapenn ansanm ak moun ki te nan mizè? Eske kè m' pa t' fè m' mal pou moun ki pa t' gen anyen menm yo?
Cuando esperaba yo el bien, entonces vino el mal; Y cuando esperaba luz, la oscuridad vino.
Mwen t'ap tann kontantman, se malè ki vini. Mwen t'ap tann limyè, se fènwa ki kouvri m'.
Mis entrañas hierven, y no reposan; Días de aflicción me han sobrecogido.
Tout zantray mwen ap bouyi san rete. Chak jou m'ap soufri pi rèd.
Denegrido ando, y no por el sol: Levantádome he en la congregación, y clamado.
M'ap mache kagou, san pesonn pou konsole m'. Mwen kanpe nan mitan tout moun, m'ap mande sekou.
He venido á ser hermano de los dragones, Y compañero de los búhos.
Vwa mwen tankou vwa koukou. Mwen rele tankou frize.
Mi piel está denegrida sobre mí, Y mis huesos se secaron con ardentía.
Po m' vin tou nwa, l'ap dekale. Lafyèb ap manje m' nan zo.
Y hase tornado mi arpa en luto, Y mi órgano en voz de lamentadores.
Lontan se mizik gita ak fif ase ki te nan zòrèy mwen. Men, koulye a, se plenn, se kriye ase m'ap tande.