Job 9

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

Job vastasi ja sanoi:

,,Ştiu bine că este aşa. Şi cum ar putea omul să-şi scoată dreptate înaintea lui Dumnezeu?

Minä kyllä sen tiedän, että niin on, ettei ihminen taida hurskas olla Jumalan edessä.

Dacă ar voi să se certe cu El, din o mie de lucruri n'ar putea să răspundă la unul singur.

Jos hän tahtois riidellä hänen kanssansa, ei hän taitais vastata häntä yhtä tuhanteen.

A Lui este înţelepciunea, şi atotputernicia: cine I s'ar putea împotrivi fără să fie pedepsit?

Hän on viisas ja voimallinen: kenenkä siitä on hyvää ollut, kuin häntä vastaan on itsensä asettanut?

El mută deodată munţii, şi -i răstoarnă în mînia Sa.

Hän siirtää vuoret ennenkuin he sen ymmärtävät, jotka hän vihassansa kukistaa.

Zguduie pămîntul din temelia lui, de i se clatină stîlpii.

Hän liikuttaa maan siastansa, niin että sen patsaat vapisevat.

Porunceşte soarelui, şi soarele nu mai răsare; şi ţine stelele supt pecetea Lui.

Hän puhuu auringolle, niin ei se nouse; ja hän lukitsee tähdet.

Numai El întinde cerurile, şi umblă pe înălţimile mării.

Hän yksin levittää taivaat, ja käy meren aaltoin päällä.

El a făcut Ursul mare, luceafărul de seară şi Raliţele, şi stelele din ţinuturile de miazăzi.

Hän tekee Otavan ja Kointähden, Seulaiset ja ne tähdet etelään päin.

El face lucruri mari şi nepătrunse, minuni fără număr.

Hän tekee suuria töitä, joita ei taideta tutkia, ja epälukuisia ihmeitä.

Iată, El trece pe lîngă mine, şi nu -L văd, se duce şi nu -L zăresc.

Katso, hän käy minun ohitseni ennenkuin minä sen havaitsen, ja menee pois ennenkuin minä sen ymmärrän.

Dacă apucă El, cine -L va opri? Cine -I va zice: ,,Ce faci?``

Katso, jos hän menee äkisti, kuka noutaa hänen jälleen? kuka sanoo hänelle: mitäs teet?

Dumnezeu nu-Şi întoarce mînia; supt El se pleacă toţi sprijinitorii mîndriei.

Hän on Jumala, hänen vihaansa ei yksikään aseta; hänen allensa pitää itsensä kumartaman ylpiätkin herrat.

Şi eu, cum să -I răspund? Ce cuvinte să aleg?

Kuinka minun pitäisi häntä vastaaman, ja löytämän sanoja häntä vastaan?

Chiar dacă aş avea dreptate, nu I-aş răspunde. Nu pot decît să mă rog judecătorului.

Ehkä minulla vielä oikeus olis, niin en kuitenkaan taida minä häntä vastata; vaan täytyis oikeudessa rukoilla.

Şi chiar dacă m'ar asculta, cînd Îl chem, tot n'aş putea crede că mi'a ascultat glasul;

Ja ehkä minä vielä häntä avuksihuutaisin, ja hän kuulis minua, niin en minä uskoisi, että hän kuultelis minun ääntäni;

El, care mă izbeşte ca într'o furtună, care îmi înmulţeşte fără pricină rănile,

Sillä hän hän runtelee minun tuulispäällä, ja enentää minun haavani ilman syytä.

care nu mă lasă să răsuflu, mă satură de amărăciune.

Ei hän anna minun henkeni virota, vaan täyttää minun murheella.

Să alerg la putere? El este atotputernic. La dreptate? Cine mă va apăra?

Jos joku tahtoo voimaa, katso, hän on voimallinen; jos joku tahtoo oikeutta, kuka todistaa minun kanssani?

Oricîtă dreptate aş avea, gura mea mă va osîndi; şi oricît de nevinovat aş fi, El mă va arăta ca vinovat.

Jos minä sanoisin: minä olen oikia, niin minun suuni kuitenkin tuomitsee minun: eli minä olen vakaa, niin hän kuitenkin tekee minun pahaksi.

Nevinovat! Sînt; dar nu ţin la viaţă, îmi dispreţuiesc viaţa.

Ehkä minä vielä vakaa olisin, niin en minä kuitenkaan tunne itsiäni; vaan minä suutun eIämääni.

Ce-mi pasă la urma urmei? Căci, îndrăznesc s'o spun: El nimiceşte pe cel nevinovat ca şi pe cel vinovat.

Se on se ainoa minkä minä sanonut olen, hän kadottaa hyvän ja jumalattoman.

Şi dacă biciul ar pricinui măcar îndată moartea!... Dar El rîde de încercările celui nevinovat.

Kuin hän rupee lyömään, niin hän tappaa äkisti, ja pilkkaa viattomain kiusausta.

Pămîntul este dat pe mînile celui nelegiuit; El acopere ochii judecătorilor; de nu El, apoi cine altul?

Maa annetaan jumalattoman käsiin, hän peittää sen tuomarien kasvot: ellei se niin ole, kuinka se myös toisin on?

Zilele mele aleargă mai iuţi decît un alergător; fug fără să fi văzut fericirea;

Minun päiväni ovat olleet nopiammat kuin juoksia: ne ovat paenneet, ja ei mitään hyvää nähneet.

trec ca şi corăbiile cele iuţi, ca vulturul care se răpede asupra prăzii.

Ne ovat pois menneet kuin joutuva haaksi, kuin kotka lentää rualle.

Dacă zic: ,Vreau să-mi uit suferinţele, să-mi las întristarea, şi să fiu voios,`

Koska minä ajattelen: minä unhotan valitukseni, ja muutan kasvoni ja virvoitan minuni:

sînt îngrozit de toate durerile mele. Ştiu că nu mă vei scoate nevinovat.

Niin minä pelkään kaikkia minun kipujani, tietäen, ettes anna minun olla viatoinna.

Şi dacă voi fi judecat vinovat, pentruce să mă mai trudesc degeaba?

Jos olen jumalatoin, miksi minä nyt itsiäni hukkaan vaivaan?

Chiar dacă m'aş spăla cu zăpadă, chiar dacă mi-aş curăţi mînile cu leşie,

Vaikka minä pesisin itseni lumivedessä ja puhdistaisin käteni saippualla,

Tu tot m'ai cufunda în mocirlă, de s'ar scîrbi pînă şi hainele de mine!

Niin sinä kuitenkin pistäisit minun lokaan; ja minun vaatteeni olisivat minulle kauhistukseksi.

Căci El nu este un om ca mine, ca să -I pot răspunde, şi să mergem împreună la judecată.

Sillä ei hän ole minun vertaiseni, jota minä vastata taidan, että me ynnä tulisimme oikeuden eteen.

Nici nu este vreun mijlocitor între noi, care să-şi pună mîna peste noi amîndoi.

Ei ole joka meitä eroittaa, joka laskis kätensä meidän kahden välillemme.

Să-Şi tragă însă varga deasupra mea, şi să nu mă mai turbure spaima Lui.

Hän ottakoon vitsansa pois minusta, ja älköön hänen hirmuisuutensa peljättäkö minua;

Atunci voi vorbi şi nu mă voi teme de El. Altfel, nu sînt stăpîn pe mine.

Että minä puhuisin ja en pelkäisi häntä; sillä en minä mitään kanssani tiedä.