Job 19

Então Jó respondeu:

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν

Até quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?

Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;

Já dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?

Δεκακις ηδη με ωνειδισατε δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;

Embora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.

Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.

Se deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,

Αλλ εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ εμου το ονειδος μου,

sabei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.

μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.

Eis que clamo: Violência! Mas não sou ouvido; grito: Socorro! Mas não há justiça.

Ιδου, φωναζω, Αδικια αλλα δεν εισακουομαι επικαλουμαι, αλλ ουδεμια κρισις.

Com muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.

Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.

Da minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.

Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.

Quebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.

Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.

Acende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.

Και εξηψε κατ εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.

Juntas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.

Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.

Ele pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.

Απεμακρυνεν απ εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ εμου οι γνωριμοι μου.

Os meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.

Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.

Os meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.

Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.

Chamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.

Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται με το στομα μου ικετευσα αυτον.

O meu hálito é intolerável à minha mulher; sou repugnante aos filhos de minha mãe.

Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.

Até os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.

Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.

Todos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.

Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.

Os meus ossos se apegam à minha pele e à minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.

Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.

Compadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.

Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.

Por que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?

Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;

Oxalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!

Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου να ενετυπουντο εν βιβλιω

Que, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!

να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος

Pois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.

Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης

Depois, revestido este meu corpo da minha pele, em minha carne verei a Deus.

και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον

Vê-lo-ei por mim mesmo, os meus olhos o verão, e não outros; de saudade me desfalece o coração dentro de mim.

τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.

Se disserdes: Como o havemos de perseguir! E que a causa deste mal se acha em mim,

Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.

temei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.

Φοβηθητε την ρομφαιαν διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.